ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ
ร่างสูงใหญ่สาวเท้าออกจากสนามบิน เห็นรถจอดเทียบอยู่ด้านหน้า คาลเปิดประตูด้านหลังให้เจ้านายส่วนตนเองอยู่เบาะหน้า ให้อังเดรนั่งเบาะหลังคู่คุณคาเอล รถเคลื่อนออกจากสนามบินมุ่งสู่สถานที่พัก คาเอลกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อนึกถึงคฤหาสน์หลังงามที่ตนกำลังเดินทางไปพัก เขาซื้อในราคาหลายร้อยล้านบาท เพราะทำเลมันเหมาะแก่การแก้แค้น แค่เปิดประตูออกมา ตรงข้ามนั้นคือบ้านของศัตรู มันคงไม่มีอะไรสะใจไปกว่านี้อีกแล้ว
ประตูรั้วเหล็กอัลลอยด์เปิดออก ถนนยาวตรงสู่ตัวคฤหาสน์ รถจอดเทียบเจ้าของบ้านคนใหม่ก้าวลง สาวใช้สามคนกรูกันออกมาต้อนรับ รวมถึงคนสวน และคนดูแลบ้านที่เขามอบหมายงานให้ก่อนหน้า
“สวัสดีครับคุณคาเอล ผมวิทิตครับ”เขาแนะนำตัว
“ครับ บ้านเรียบร้อยดีใช่ไหม”
“เรียบร้อยดีทุกอย่างครับ”
ร่างสูงใหญ่สาวเท้าเข้าสู่ด้านใน ตรงกลางเป็นโถงกว้าง มองเบื้องหน้าเป็นบันไดไม้สักขัดมัน พื้นถูกปูด้วยกระเบื้
