“คุณริคอย่าบ้านะ”
อัลรีน่าร้องเสียงหลงตีหนักๆ ลงไปบนมือใหญ่ร้อนผ่าวที่แตะแผ่วเบาตรงกระดุมเสื้อ แล้วทำท่าจะปลดออกตามคำพูดของตัวเอง
“ผมล้อเล่นน่ะรีน่า ถึงจะเป็นเสือผู้หญิง แต่ผมก็ไม่กล้าหักหาญทำร้ายน้ำใจของรีน่าหรอก”
เฟรดร์ดิโค้ยิ้มอบอุ่นใช้ปลายนิ้วเชยคางมนให้อัลรีน่าเงยหน้าขึ้นสบตากัน ขณะเอ่ยปลอบเสียงอบอุ่น คราใดที่ได้สบตากับดวงตาคู่งามสีอ่อนใส เขามักจะลุ่มหลงตกอยู่ในบ่วงสิเสน่หา ซึ่งมีอัลรีน่าเพียงผู้เดียวที่สามารถดักล่อเขาไว้ได้ เขาอยากจะเอื้อนวาจาบอกว่าบุรุษหนุ่มที่องอาจดุจดั่งราชสีห์กำลังพ่ายแพ้ให้กับหนูตัวน้อยๆ ทว่ากลับทรงอิทธิพลต่อหัวใจอันแข็งแกร่งของเขายิ่งนัก
อัลรีน่าค้อนขวับตีสีหน้าบ่งบอกให้รู้ว่า ไม่เชื่อคำพูดของคนตัวใหญ่จอมเจ้าเล่ห์สักเท่าไหร่
“รีน่าไม่เชื่อหรอกว่าเสือผู้หญิงอย่างคุณริคจะยอมปรานีเมตตากวางสาวเนื้อหอมหวานน่าขบ”
“อ้าว! ชี้โพรงให้กระรอกแล้วไหมล่ะอัลรีน่า”
