ตอนที่ 21
ไม่หวง
Wawa Talk
หลังจากวันนั้น ฉันก็ต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านกรุงโรมอีกครั้งตามคำสั่งเขาโดยที่เขาให้ฉันนอนห้องเดียวกับเขา เราใช้ชีวิตด้วยกันแทบตลอดเวลายกเว้นก็แต่ตอนฉันไปเรียนกรุงโรมถึงจะยอมห่างบ้าง
“วากางเกงอยู่ไหนอะ” เสียงกรุงโรมดังมาจากฉันบน ฉันวางจานอาหารเช้าลงบนโต๊ะก่อนจะหันไปตอบเขา
“ก็อยู่ที่เดิมไงคะ”
“ที่เดิม มันตรงไหน!?”
ดูเอาเถอะ ฉันเชื่อว่าเขายังไม่ลองตั้งใจหาก่อนจะโวยวายด้วยซ้ำ
บ้านของกรุงโรมมีแม่บ้านแต่เขาให้แม่บ้านมาทำสองวันครั้งเท่านั้น และให้ทำแค่ครึ่งวันเพราะเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งในพื้นที่ส่วนตัว ฉะนั้นเวลาไม่มีแม่บ้านฉันเลยเปรียบเสมือนแม่บ้านจำเป็นไปแล้ว อย่างเสื้อผ้าของกรุงโรมฉันก็เป็นคนเอาไปเก็บเอง
“วาขึ้นมาหาดิ”
ฉันถอนหายใจแต่ก็ต้องเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อหากางเกงให้เขาและภาพที่ฉันเห็นทำเอาฉันถึงกับเบิกตากว้าง รีบยกมือขึ้นปิดตาตัวเอง
“ว้าย โรมทำไมไม่ใส่กา
