พยาบาลที่แผนกผู้ป่วยนอกแย้งหน้างอหน้าบึ้ง “พี่เห็นหมอภูตรวจหัวฟูอยู่คนเดียวตลอดเลยนะคะ คราวก่อนเยี่ยมบ้านเสร็จยังต้องมาตรวจช่วยฮีเลย แล้วนี่ข้าวเที่ยงกินหรือยัง”
“ผมกินมื้อเดียวก็พอแล้วพี่”
“ไปบวชเถอะไปหมอ” หัวหน้าพยาบาลออกปากไล่ แต่แววตาก็มองด้วยความเอ็นดูไม่น้อย
“ไม่ได้นะคะ หมอภูห้ามบวชเด็ดขาด”
“ทำไมยะ”
“ต้องเบียดก่อน แล้วจะได้รู้ซึ้งรสชาติของมนุษย์ ถึงตอนนั้นรับรองได้ว่าจะไม่อยากออกบวช”
“ไม่ออกตรวจด้วยได้ไหมครับ”
“ไม่ได้ค่ะ”
ภูผายิ้ม ยืนฟังพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ร่วมงานทั้งคุย ทั้งแหย่ และเผาเขา หัวก็นึกถึงเรื่องเบียดที่คุยกันเมื่อนาทีก่อนหน้านี้
ถ้าจะเบียดใครสักคน คงมีแค่คนเดียวเท่านั้นที่เขาอยากเบียดด้วย
ภูผายิ้มรับเมื่อพี่พยาบาลเข้ามากระแทกไหล่เขา ไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไร เมื่อครู่เขาไม่ทันฟัง แล้ว
