[2] เจ็บตัว

627 คำ
หวัดดี ฉันชื่อแอมแปร์ ที่ฉันบอกว่าฉันเคยขายตัวมาก่อน ฉันพูดจริงๆ ตอนฉันอายุ15ปี บ้านฉันล้มละลาย พ่อแม่ฉันฆ่าตัวตาย ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช่วยสักคน แต่เรื่องมันผ่านมาหลายปีแล้วแหละ ฉันไม่อยากคิดอะไรมากให้มันปวดหัวหรอก นิสัยฉันเป็นที่ไม่ค่อยชอบคิดเล็กคิดน้อย เพราะมันจะมำให้ชีวิตไม่มีความสุข ฉันมีเพื่อนสนิทคนนึงและคนเดียว ชื่อ ริน เราสองคนสนิทกันมากไปไหนไปกัน เพราะเราขายตัวเหมือนกัน แต่ปัจจุบันนางมีลูกมีสามีแล้ว พูดแล้วก็เศร้า เหลือแค่ฉันแล้วสินะ ที่ยังหาผัวไม่ได้ ไม่สิ! ฉันก็กำลังจะมีผัวเหมือนกัน พี่ป่าไง ^_^ ณ คลับชื่อดังใจกลางเมือง... ฉันมักจะมานั่งดื่มคนเดียวประจำ เพราะคู่ซี้ของฉันมันมีครอบครัวไปแล้ว "หนู..." เสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน ฉันรับรู้ได้ทันทีว่านี่คือเสียงของป๋า เขาคือเจ้าของโรงเรียนที่ฉันเคยเรียนตอน ม.ปลาย เขาเคยรับเลี้ยงฉันจนกระทั่งฉัน จบ ม.6 ฉันมารู้ทีหลังว่าป๋ามีภรรยาแล้วฉันก็เลยเลิกติดต่อ เพราะตอนนั้นฉันก็รู้สึกดีกับป๋าเหมือนกัน ฉันเลยรีบดับไฟตั้งแต่ต้นลม หมับ! ป๋าเอามือมาจับมือฉัน "ป๋า ปล่อยหนู อย่ามาทำแบบนี้" "ป๋าขอโทษ ป๋าจะเลิกกับเธอ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย" "ไม่ค่ะ หนูเดินออกมาแล้ว ป๋าจะมาอะไรกับหนูอีก" พรึ่บ! ฉันสะบัดมือออกจากมือป๋าแล้วเดินออกมาด้านหน้าคลับ ป๋าตามหลังฉันมาติดๆ สายตาอันแหลมคมของฉันดันไปสะดุดกับรถสปอร์ตคันหรูสีดำที่จอดอยู่ นั่นมันรถของพี่ป่า ฉันจำได้! รถของพี่ป่ากำลังจะเคลื่อนตัวออกจากคลับ "หนู มาคุยกับป๋าก่อน" เสียงป๋าเริ่มใกล้เข้ามาทุกที ฉันรีบวิ่งไปดักที่หน้ารถคันนั้นของพี่ป่า "หลบไป มึงอยากตายรึไง!!" พี่ป่าเปิดกระจกออกมาแล้วก็ตะโกนบอกฉัน ฉันใช้จังหวะนี้วิ่งไปเปิดประตูตรงที่นั่งข้างคนขับ แล้วก็มุดตัวเข้าไปในรถพร้อมกับปิดประตูให้เรียบร้อย "ลงไป ใครอนุญาตให้มึงขึ้นมาในรถกู" พี่ป่าหันมามองหน้าฉันแบบหัวเสียสุดๆ คิดว่าคนอย่างแอมแปร์จะทำตามที่บอกงั้นหรอ หึ! ไม่มีทาง ด้านได้อายอดค่ะ "เอ้า มัวแต่มองอยู่ได้ ออกรถสิคะ" ฉันพูดบอกพี่ป่าพร้อมกับคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่าหนึ่งที พี่ป่าขบกรามแน่น เขาเปิดประตูรถ แล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่ง พี่ป่าเปิดประตูรถทางฝั่งฉันออก "ลงมา" "ไม่!!" "มึงจะลงไม่ลง" "ไม่ลง" พี่ป่าถอดหายใจออกมาแรงๆ แบบหงุดหงิด พี่ป่าเอามือมาดึงให้ฉันลงจากรถ คนอย่างอีแอมแปร์ขึ้นมาแล้วไม่ยอมลงง่ายๆหรอก ฉันเอามือจับเบาะนั่งไว้แน่น "ลงมาดิวะแอม" "ก็บอกว่าไม่ลงไง" พี่ป่าออกแรงดึงฉันลงรถอีกครั้ง ครั้งนี้เขากระชากแรงมาก จนมือฉันหลุดออกจากเบาะที่จับอยู่ ตุบ! ร่างฉันหล่นลงมาจากรถกระแทกพื้นจังๆ "ไอ้ป่า ไอ้บ้า มันเจ็บนะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองคนใจร้าย เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บบ้างเลยรึไงกัน "กูบอกให้ลงดีๆแล้ว มึงไม่ลงเอง"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม