เดย์ยืนอึ้งอยู่สักพัก แล้วเดินมานั่งข้างๆกันตา
“เฮียกลับมาแล้ว ยังไม่นอนเหรอ” เดย์ถามกันตา
“ถ้านอนพี่จะเห็นนั่งตรงนี้เหรอคะ”กันตาตอบไม่มองหน้า
แล้วก้มอ่านหนังสือต่อ
“เข้านอนกันเถอะ ดึกแล้ว”
“พี่ง่วงก็ไปนอนเลยค่ะ กันตาต้องอ่านหนังสือ จะสอบแล้ว”
“เป็นอะไร มาคุยกันหน่อยสิ”เดย์ถามอย่างใจเย็น
“ไม่ได้เป็นค่ะ”
“ไม่เป็นงั้นเหรอ พูดเสียงสะบัดขนาดนี้ เธอจะดื้อกับพี่ใช่มั้ย อยากลองดีใช่มั้ย”
กันตาจะลุกหนี เดย์กระชากแขนไว้
“อย่าเดินหนีพี่ พี่ไม่ชอบ” กันตายืนนิ่งเธอรู้สึกหงุดหงิดมาก ไม่ทราบสาเหตุ
แล้วอยู่ๆ เธอก็หน้ามืดล้มไปกองที่พื้น
พรึบ!!!
“กันตา” เดย์เรียกแค่นั้น แล้วประคองน้องไปโรงพยาบาล ระหว่างที่อุ้มมีเลือดไหลออกมาที่ขาน้อง
“ไอ้บอย เอารถออก นายหญิงมึงเป็นลม”
บอยที่ถือถุงโจ๊กมารีบวิ่งไปขับรถมารับนาย และนายหญิงของเขาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด
โรงพยาบาล
“หมอครับช่วยเมียผมด้วย เป็นอะไร
