“ก็น่าลองนะ” จิรฐารับอย่างไม่เต็มเสียงนัก แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ส่วนรัตติกาลนั้นว่าไงก็ว่าตามกันอยู่แล้ว จึงเป็นอันได้ข้อสรุป ไม่กี่นาทีเด็กที่ยืนรออยู่ก็วิ่งกรูกันไปเข้าแถวและส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวด้วยความดีใจ โดยมีอาทิตยากับครูสาวคอยแยกเด็กโตกับเด็กเล็กให้อยู่คนละแถว สองสาวยืนแจกอยู่ตรงโต๊ะ จิณณวัตรคอยเก็บภาพความประทับใจเหล่านี้ไว้กับกล้องราคาเรือนแสน และเขาเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าเผลอถ่ายใบหน้าสวยใส กับรอยยิ้มพิมพ์ใจของเลขาแม่ที่อยู่กับเด็กๆ ไปกี่สิบภาพ และเผลอจ้องมองร่างผอมบางในชุดกางเกงยีนสีเข้มยืดนิดๆ ขาม้าหน่อย ดูแล้วไม่เน้นรูปร่างกันเกินไป เข็มขัดหนังเส้นใหญ่สีน้ำตาล เสื้อยืดลายขวางขาวสลับดำ สวมทับด้วยเสื้อไหมพรมสีดำอีกชั้นแลดูเรียบร้อยเดาได้ว่าคนใส่คงไม่อยากจะให้ดูเด่นหรือด้อยเกินใครนั่นเอง ผมก็รวบมัดไว้ไม่ให้เกะกะตัวเองและเกะกะลูกตาผู้ใหญ่หลายๆ คน รองเท้าผ้าใบเพื่อสะดวกและคล