“นอนพักคอนโดผมดีกว่านะตะวัน ขอร้องล่ะ ผมเป็นห่วงกลัวพวกนั้นจะตามไปทำร้ายคุณ ตอนนี้เราต้องมองในแง่ลบไว้ก่อนไม่ใช่เหรอ อีกอย่างพรุ่งนี้ผมจะได้ดูแลเรื่องอาหารการกินให้ด้วย โปรดให้ผมได้ตอบแทนน้ำใจของคุณที่มีต่อครอบครัวของเราบ้างเถอะนะ หรือถ้าคุณไม่นอนที่นี่ผมก็จะตามไปนอนเฝ้าที่ห้องคุณทั้งคืนเลยล่ะ เพราะผมเป็นห่วง เลือกเอาก็แล้วกันว่าอยากได้แบบไหน” เมื่อเรื่องที่พักกลายเป็นที่ถกเถียงกันมาหลายนาทีแล้ว คนขับก็ตัดสินใจยื่นไม้ตายให้กับผู้โดยสารที่เอาแต่ยืนกระต่ายขาเดียวว่าจะกลับห้องให้ได้ และเมื่อเจอไม้นี้เข้าให้อาทิตยาจึงจำใจต้องยอมรับข้อเสนอด้วยการพยักหน้ารับ เพราะอย่างน้อยๆ คอนโดเขาก็มีถึงสามห้องนอน แถมกว้างกว่าเป็นไหนๆ และจะไปยุ่งยากอะไรนักหนากับคำครหาของคน ในเมื่อสังคมเมืองแตกต่างจากสังคมบ้านตัวเองเป็นไหนๆ อีกอย่างถ้าไม่เอ่ยปากบอกพ่อแม่ก็คงไม่รู้ เขาเองก็ไม่เคยคิดในทางสิเน่หาเลยนอกจากแ