“พี่พร กินอะไรดีวันนี้” พวงตะโกนถามหลังพรเดินฝ่าเปลวแดดเข้ามาในร้าน
“ทำอะไรอยู่ละ เอาอันนั้นแหละจะได้ไม่ต้องรอนาน” พรตอบ แล้วก็ฉวยหนังสือพิมพ์ยับๆ มาเปิดอ่านฆ่าเวลา
“พี่พร รถใครอะ ที่มาจอดข้างรั้วบ้านคุณไหม?” คนงานตาดีกระซิบถามพร พรส่ายหน้าตอบ เธอสาละวนกับงานเลยไม่ทันสังเกตว่ารถยนต์คันนั้นแล่นออกไปตอนไหน
พวงที่กำลังขมีขมันทำอาหารตามสั่งเป็นคนตอบเสียเอง เพราะนางขับรถมอเตอร์ไซค์สวนกับรถยนต์หรูคันนั้นนั่นเอง
“รถใครไม่รู้ รู้แค่แวะคุยกับคุณหนูแฝดตั้งนาน” พรหูผึ่ง ลดหนังสือพิมพ์ในมือลง ตะโกนถามแทรกเสียงเคาะกระทะ
“นังพวง แน่ใจนะว่ารถคันนั้นแวะคุยกับคุณแฝดจริงๆ”
“อ้าวพี่พร ฉันจะโกหกทำไมละ ฉันเห็นเต็มสองตา ฝรั่งสองคนนั้นคุยกับคุณหนูแฝดตั้งนานแนะ”
“ฝรั่ง” พรพึมพำ
“วันก่อนใครก็ไม่รู้โทรศัพท์มาหาฉัน ฉันฟังไม่รู้เรื่องเลยโวยวายกลับ มันน่าแปลกนะ เบอร์นั้นเป็นเบอร์ที่คุณหนูขอใช้โทรศัพท์ฉันโทรไปแ
