แต่รถตู้ที่ริทกับโรซีใช้อาศัยไปโรงเรียนก็ไม่หรูขนาดนี้
ริทหยุดยืน เอียงคอมอง โรซีเองก็เช่นกัน
“คงมาหามัมมั้ง” โรซีเดา
คราบฝุ่นที่เกาะอยู่ด้านข้างรถยนต์คันนั้นหนาเป็นคืบ แถมความเร็วรถยนต์ก็น่าเป็นห่วง ห่วงกลัวว่าพาหนะที่เขาใช้จะพังไปเสียก่อน เนื่องจากถนนแถบนี้ทั้งแถบเป็นหลุมเป็นบ่อตลอดเส้นทาง
คนชนบททำมาหากินด้วยการเป็นเกษตกร ถนนผ่านการใช้งานหนัก และงบประมาณของภาครัฐก็เจือจานมาไม่ถึง เท่าที่ผู้นำท้องถิ่นทำได้ คือการถมงบประมาณที่น้อยนิดสำหรับการซ่อมแซม
คงต้องรอให้นักการเมืองจอมฉกฉวยหมดไปจากประเทศ
ความเจริญถึงสามารถแผ่ขยายมาถึงท้องถิ่นห่างไกล
เหมือนกับท่านผู้พิพากษาท่านหนึ่งกล่าวไว้ ‘รอให้ถนนลูกรังหมดประเทศก่อน รถไฟความเร็วสูงถึงจะจำเป็นต้องมี’
ความเจริญของประเทศถูกสกัดจากผู้มีอำนาจกลุ่มหนึ่ง ที่ความคิดยังล้าหลัง และเป็นตัวถ่วงความเจริญของประเทศ คำว่าดักดานยังน้อยไปสำหรับคนกลุ่มนี้ มัน
