ตอนที่20 กวนโอ้ย
หญิงสาวเดินกลับมานั่งปลายเตียงนอนของตัวเอง เธอหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาเปิดอ่านดูอีกครั้งแล้วใช้เวลานั่งแปลงานต่อ เธอใช้เวลาจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า เพื่อให้มันออกมาดีที่สุดเพราะไม่อยากทำงานออกมาแบบลวกๆ ให้กับเขา
ก๊อกๆ
น้ำรินใช้เวลานั่งแปลงานให้ชายหนุ่มประมาณ10 นาทีได้ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ทำให้เธอหันไปมองที่ประตูห้องของตัวเอง น้ำรินวางงานไว้ที่เดิมแล้วลุกขึ้นไปยืนตรงหน้าประตู ก่อนที่เสียงของแฟรงค์จะเอ่ยถาม
"กินอะไรรึยัง" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ น้ำรินค่อยๆเปิดประตูออกก็เห็นว่าแฟรงค์ยืนอยู่ เขาใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงยีนส์สีเดียวกันหญิงสาวมองเขาตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า นี่คือชุดนอนของเขาเหรอเนี่ย แต่งตัวอย่างกับจะไปไหนอย่างนั้นแหละ
"ยังเลยค่ะ คุณล่ะคะ" เธอบอกพร้อมถาม ตั้งแต่กลับมาจากมหาลัยน้ำรินก็ยังไม่ทันได้กินอะไรเลย จนตอนนี้มันก็ค่ำมืดแล้ว ก็ต้องมีหิวบ้าง แฟรงค์ไม่ตอบอะ
