ตอนที่22

1929 คำ

ใยบัว ตอนนี้ฉันกับคุณปราบกำลังขับรถกลับกรุงเทพกันอยู่ อีกไม่นานก็ถึงแล้ว แต่ระหว่างทางไม่สิ ตั้งแต่เมื่อวานฉันก็ยังไม่คุยกับเขาเลยสักนิด ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ถามอะไร หรือแม้แต่เอาเปรียบร่างกายฉัน แต่ฉันก็ยังคงมั่นคงต่อความรู้สึกตัวเองที่จะไม่พูดกับเขา แต่ให้ฉันพูดกับเขาได้ยังไง ในเมื่อฉันทั้งตื่นเต้นและดีใจกับทริปทะเลครั้งนี้มาก แต่ผลสุดท้ายฉันกลับได้สัมผัสน้ำทะเลถึงแค่ตาตุ่มเท่านั้น ฉันยังไม่ได้ทันได้เล่น ยังไม่ได้ทันก้มลงไปกวักน้ำขึ้นมาด้วยมือตัวเองด้วยซ้ำ สุดท้ายเขาก็พาฉันกลับห้องแล้วไม่ปล่อยให้ฉันไปเล่นน้ำทะเลอีกเลย แต่พอตอนเช้ากลับมาพูดดีว่าถ้าอยากเล่นน้ำให้ไปเล่นสระของโรงแรมก็ได้ แต่มันเหมือนกันที่ไหน ถ้าฉันจะเล่นน้ำสระนั้นฉันเล่นที่คอนโดเขาก็ได้ไหม ไม่ต้องมาไกลแบบนี้หรอก แล้วก็นั่นแหละ ฉันไม่ตอบ ไม่พูดอะไรกับเขาเลยสักนิด จนขึ้นรถมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่พูดกับเขา และคิดว่าจะไม่พูดกับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม