“ปล่อยย!!! อื้อ..” เมื่อพูดดีๆ ไม่รู้เรื่อง เสียงของเธอจึงถูกทำให้เงียบลง เมื่อความคิดในหัวผมสวนทางกับการกระทำโน้มประกบริมฝีปากปิดเสียงร้องของเธออย่างรวดเร็ว เสียงร้องเบาๆ ในลำคอของเธอดังหงิงๆ โดยที่ร่างกายของเธอพยายามผลักไสผมออกห่างอยู่ตลอดเวลา ขาทั้งสองข้างของเธอถูกผมแทรกกายกันท่าเอาไว้กันแรงขัดขืน
ลมหายใจของเธอในตอนนี้ดูปั่นป่วน แถมทั่วเรือนร่างยังสั่นไม่หยุด แถมยังง่ายต่อการปั่นป่วนอารมณ์เสียด้วยสิ ยิ่งผมไล่ลิ้นต้อนเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสั่นสะท้านเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น กลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละคลุ้งภายในปากของเธอแรงพอที่จะทำให้ผมรู้มึนตามไปด้วย เธอคงจะดื่มมาเยอะจริง
ผมจงใจปล่อยมือที่รวบข้อมือของเธออกช้าๆ ก่อนจะไล่มันลงต่ำไปที่ขอบกางเกงยีนส์ขาสั้นที่เธอสวมอยู่โดยแบบอัตโนมัติ แรงอารมณ์กำลังโหมกระหน่ำไปทั่วร่างกายจนแทบจะลืมกฎหลักที่ตั้งไว้จนหมดสิ้น เมื่อคนตรงหน้าเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองความต้
