“ร่างกายเธออ่ะ ฉันขอนะ” สิ้นเสียงเหมือนสิ้นใจ เมื่อผู้ชายตรงหน้าหยุดมืออยู่ที่กระดุมชุดนักศึกษาก่อนกระชากผึงออกจากกันแบบไม่ใยดี ริมฝีปากร้อนโน้มลงจูบเนินอกอย่างรวดเร็วสลับกับดูดเม้มเป็นช่วงๆ และใช้ปลายนิ้วเกี่ยวบราเซียร์ลงอย่างลวกๆ เผยให้เห็นก้อนเนื้อหน้าอกแบบเต็มสองตา
“...หยุด!” ฉันตะเบ็งเสียงห้ามพลางใช้มือทุบไหล่เขา ทั้งผลัก ทั้งดัน หรือแม้แต่จิกเล็บ แต่ดูเหมือนมันจะไร้ประโยชน์ เขาไม่ฟังเสียงร้องห้ามของฉัน ไม่สนใจแม้ว่าตัวเขาจะถูกฉันทุบหนักแค่ไหน ทว่า เสียงร้องห้ามของฉันคล้ายกับถูกกลืนหายไปในลำคอ เมื่อริมฝีปากร้อนงับลงที่ยอดอกของฉันอย่างถือดี “อะ...หยุด”
แผ่นดินยังคงกระทำตามความต้องการของตัวเอง กดใบหน้าเบียดกับก้อนอกฉันแบบจงใจ ขณะที่ริมฝีปากกับปลายลิ้นยังสนุกกับหน้าอกอยู่อย่างนั้น
“...อืม”
“พ...พอแล้ว!” ฉันร้องห้าม ใช่ ฉันร้อง ไม่รู้กี่ครั้งที่ฉันพูดคำเดิมซ้ำไปซ้ำมา มือไม้พยายามทุบต
