@คอนโดมาร์คิน
เธอเดินตามมาร์คินเข้ามาในภายในคอนโด ก่อนหน้านี้เขาบอกคนสนิทไปส่งที่คอนโดของเธอ แต่ทว่าฝนดันตกลงมาอย่างหนักเสียก่อนเลยทำให้คืนนี้ต้องนอนที่นี่ไปก่อนอย่างไม่มีทางเลือก ฝนเจ้ากรรมช่างรู้งานตกลงมาตอนถึงทางผ่านคอนโดมาร์คินเสียจริง
มาร์คินเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำออกมาเทลงแก้วยกดื่ม จังหวะกำลังเดินออกไปเกิดหน้ามืดกะทันหันโชคดีที่มือจับเคาน์เตอร์ครัวเอาไว้ได้ทัน
“เป็นอะไรรึเปล่าคะ?” เธอเอ่ยถามมาร์คินที่ยืนจับเคาน์เตอร์ครัวก้มหน้าอยู่ด้วยความสงสัย
“….” ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับจากมาร์คิน นาร์มินเลือกที่จะไม่สนใจเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำออกมาเทลงแก้วยกดื่ม ในเมื่ออีกฝ่ายไม่อยากตอบ เธอก็ไม่รู้จะถามเซ้าซี้ทำไมอีก
มาร์คินฝืนความรู้สึกของตัวเองตอนนี้เดินออกไปอย่างยากลำบาก ขาทั้งสองอ่อนแรง สายตาเริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆ รอบตัวอย่างพร่ามัว ก่อนจะล้มทั้งยืนต่อหน้านาร์มิน
“คุณมาร์คิน!”
