เธอยกมือจะตีเขาให้ได้สติขึ้นมาบ้างแต่กลับถูกจับเอาไว้แล้วบีบข้อมือจนแทบหักได้อยู่แล้ว แววตาของเขาที่จ้องมองมันน่ากลัวมาก เขาทำเหมือนจะฆ่าเธอตอนนี้มากกว่าเคลียร์เรื่องของเราอีกนะ เธอพยายามจะสะบัดมือออกแต่มันยิ่งทำให้เขากำข้อมือแน่นขึ้นกว่าเดิม
“โอ๊ย! หนูเจ็บนะ!!” เธอโวยวายใส่มากขึ้นเพราะมันเจ็บมากจริงๆ
“หนูจะทิ้งเสี่ยก็เพราะมัน!! จะตบเสี่ยก็เพราะมัน!! เหอะ! หลงมากสินะไอ้หน้าวอกนั่นน่ะ!!”
“หุบปากนะเสี่ยชา!!”
“หนูเอากับมันรึยัง!?”
“ถ้าเอากันแล้วล่ะเสี่ยจะหยุดไหม!?”
“ไม่หยุด!! แต่ฝากเตือนมันด้วยว่าให้ระวังตัวด้วย เกิดตายโหงตายห่าขึ้นมาจะได้ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไร!!”
“เสี่ยชาเป็นบ้าไปแล้ว!!”
“เมียทิ้งใครไปหาผัวใหม่ใครจะยังใจดีได้อีกวะพิ้งค์!!”
“เสี่ยชา…อื้อ!!” มือถูกรวบเอาไว้แน่นแล้วเขาขยับเข้ามาจูบด้วยความเร็วจนหลบไม่ทัน จูบเต็มไปด้วยความรุนแรงและเจ็บปวด เขากัดให้เธอเผยอปากจนเลือดอ
