“ฉันไม่ชอบใส่ชุดแบบนี้ ฉันอยากได้เสื้อเชิ้ตมากกว่าชุดกระโปรง”
“แต่ผมอยากให้คุณแต่งตัวแบบเฟมินีนนี่นา”
“แต่ฉันชอบเสื้อเชิ้ตกับเลคกิ้งมากกว่าค่ะ”
“ถือว่าผมอยากซื้อให้ ทำไมต้องคิดมากล่ะ”
“แต่ว่าฉัน..” บาลิกาพูดไม่ทันขาดคำเสียงของเธอก็หลุดหายไปในปากของรามิลที่ก้มหน้าลงมาหาอย่างรวดเร็ว เขาจูบเธอต่อหน้าพนักงานขายที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากที่นั้น พนักงานสาวซึ่งยืนมองอยู่ห่างออกไปไม่ถึงห้าก้าว ได้แต่อมยิ้มและมองการแสดงความรักของหนุ่มสาวเหมือนจะเขินอายตามไปด้วย กระทั่งรามิลถอนริมฝีปากออกทำให้บาลิกาหน้าแดงซ่านถึงใบหู เธอหันไปมองพนักงานที่ยืนยิ้มให้แล้วก็ยิ่งหน้าแดง หญิงสาวกัดปากแน่นพลางกระซิบกับเขาเบา ๆ ว่า
“นี่คุณมาทำอะไรในร้านแบบนี้...ดูสิ...ฉันอายพนักงานนะ”
“จะอายอะไร เขาคิดว่าเราเป็นผัวเมียกันไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลย”
“แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณจะทำรุ่มร่ามกับฉันในที่สาธารณะแบบนี้ไม่ได้นี่มันไม
