-วันต่อมา-
“อ้าวเจ้~”
“...”
มึงอย่าไปล้อไอ้แก้มสิวะ”
“เอออย่ามาล้อ แก้มมันไม่ใช่เจ้” พี่ฮัทช่วยฉันจากไอ้กบ เพื่อนพนักงานเสิร์ฟในร้านเลยทำให้ฉันที่หน้าหงิกหน้างอเพราะคำทักทายของมันมีสีหน้าดีขึ้น
“ใช่ ไอ้แก้มมันไม่ใช่เจ้แต่มันเป็นซ้อต่างหาก”
“พี่ฮัท!”
“ฮ่า ๆๆ เออว่ะ ผมลืมเลยพี่ ซ้อต่างหากถึงจะถูก”
“...โอ้ย!” อุตส่าห์ขอไอ้เฮียเจ้าของร้านลงมาทำงานได้แต่ดันเจอคำล้อเลยสะบัดตูดขึ้นไปชั้นสอง
ก๊อก ๆๆ
แอด~
“เฮียไคน์”
“อืม มีไร”
“ไปจัดการพนักงานในร้านเฮียให้แก้มด้วย” ฉันยืนหน้าบูดแต่เขาเอาแต่ก้มหน้าดูเอกสารอะไรก็ไม่รู้
ไม่อยากกวนเวลางานใครหรอก แต่ถ้าเขาไม่จัดการเดี๋ยวก็เข้าใจผิดกันไปทั้งร้าน
“มีอะไร ใครทำอะไร?”
“พี่ฮัทกับไอ้กบล้อแก้ม”
“ฮะ? ล้อว่า”
“ไอ้กบเรียกแก้มว่าเจ้ พี่ฮัทเรียกแก้มว่าซ้อ”
“แค่นี้?” เขาถามเหมือนฉันเอาเรื่องไร้สาระมาฟ้องให้เขาเสียเวลางาน
“ก็ใช่ แค่นี้แต่มันก็ไม่ด
