EP : 15

2271 คำ

“หายปวดแก้มรึยัง!” “ดีขึ้นแล้วค่ะ” “ดีขึ้นแล้วก็มาหาสักที! แทนที่กูจะได้เอาตั้งนานแล้วเสือกมาทำให้กูเสียเวลาแล้วยังโทรมาให้กูอารมณ์เสียเพิ่ม กูยิ่งหิวมาทั้งอาทิตย์อยู่!” “...เฮียไคน์ว่าไงนะคะ” “บอกให้มาหาไง หายแล้วก็มา!” ...อยากเหรอ? “แก้มไม่ได้บอกว่าหายนะเฮียไคน์ แก้มบอกว่าดีขึ้นแล้ว” ฉันลองแอบเถียงแบบดี ๆ ถึงแม้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะยอมรับฟังมันจะเท่ากับลบศูนย์ก็ตาม “ไม่เหมือนกัน?” เขาจ้องฉัน จ้องด้วยสายตาอารมณ์ไม่ดี หน้าเหมือนหมากินข้าวบูดแบบนี้ถามจริงยังจะมีอารมณ์หื่นอีกเหรอ? “...ไม่เหมือนค่ะ มันเพิ่งดีขึ้นแต่มันไม่ได้หายเลย” “ไหน” “คะ?” “เอามาดู” “ดูอะไร” “โว้ย! ดูแก้มที่บวมไงวะ จะให้กูดูนมรึไงดูทำห่าอะไรมันบวมอยู่แล้ว!” “...” นั่นปากเหรอ แล้วทำไมมันต้องมาเกี่ยวอะไรกับนมฉัน! -///- “มาสักทีหรือจะให้กูไปเอง” “...แม่ง!” “อะไร?” “...เปล่า” ดีนะที่เขาไม่ด่าที่กล้าสบถคำหย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม