“คุณน่ะก็ดีแต่หาเรื่องค่ะ ไม่พอใจอะไรก็ว่ามาเลยค่ะ” อินทุภาถอนลมหายใจสั้น เขามองหน้าเธออย่างคาดโทษ “แต่วันนี้เธอทำผิดเรื่องใหญ่ด้วยกันถึงสองเรื่อง” “เรื่องอะไรคะ” อินทุภานิ่วคิ้ว “ก็นายศีลที่เธอไปเสนอหน้ายิ้มให้ ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ” “แต่คุณบอกเขาว่าฉันเป็นแค่เด็กในบ้าน” เธอมองหน้าเขาแบบท้าทาย “คุณเองยังไม่กล้าเลยค่ะ ไปให้สุดสิ อ้อคุณวีคงรอแย่แล้ว” “แต่เรื่องที่เธอไปให้ท่าเพื่อนฉัน มันคนละเรื่องกัน” “คุณรุตจะด่าจะว่าเรื่องอะไร ฉันยอมทั้งนั้น แต่เรื่องนี้ฉันไม่ได้ทำค่ะ และก็ไม่เคยคิดด้วยซ้ำ” “จริงหรือ” “จริงค่ะ คุณจะมากล่าวหากันแบบนี้มันเกินไปหน่อยนะคะ หรือว่าโดนตัวอะไรเป่าหูเข้าไปค่ะ” “เท่าที่เห็น มันเป็นอย่างที่ฉันพูด อีกอย่างฉันไม่เคยเห็นศีลสนใจผู้หญิงคนไหน หรือเดินตามผู้หญิงสักครั้ง ยกเว้นเธอ แล้วตอนที่ไปฟาร์มมุกด้วยกัน ศีลมันขอจีบเธอ” “แล้วคุณว่ายังไงคะ” “ว่าไง... อย่างนั้นเ