โทมัสยืนมองภาพตรงหน้าไม่ละสายตา ผู้หญิงที่เขาเฝ้ารอคนที่เขาตามหามา4ปีเต็มยืนอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว แต่เขาไม่มีความกล้าที่เข้าไปหาเธอ เขาทำผิดกับเธอจนเธอต้องหนีมา
" นายครับไม่เข้าไปหาเธอหล่ะครับ "
โทมัสยังคงยืนนิ่ง เคิร์กเลยพูดขึ้นมาอีก
" ถ้าจะข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อมาแอบดูเธอแบบนี้ จะมีประโยชน์อะไรหล่ะครับ "
ลูกบอลกลิ้งมาที่เท้าของโทมัส เขาค่อยๆก้มลงไปเก็บ พอเงยหน้าขึ้นมา ก็พบกับเด็กน้อยนัยตาสีเทาอมฟ้า ผมสีน้ำตาลอ่อนผิวขาวยืนมองเขาอยู่ ไม่รู้ทำไมใจเขามันถึงได้เต้นแรงแปลกๆ
เคิร์กมองหน้าเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้า สลับกับมองโทมัส มองกลับไปกลับมาอยู่หลายรอบ แล้วก็อ้าปากค้าง เด็กคนนี้เหมือนโทมัสย่อส่วนชัดๆ
" ขอลูกบอลผมด้วยครับ "
เสียงเด็กน้อยเรียกสติโทมัสคืนมา เขาเดินกระโผลกกระเผลกเอาลูกบอลไปให้ ยังไม่ทันจะได้ถามอะไร เสียงเรียกเด็กน้อยก็ดังขึ้นมา เสียงนั่นช่างคุ้นเหลือเกิน
" พัตเตอร์ครับ อยู่ไ
