นางมารเจ้าหัวใจ 20++

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากสำนักพิมพ์ และเจ้าของลิขสิทธิ์หนังสือ เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น ทักทาย นิยายกำลังภายใน และนิยายแฟนตาซีเอาไว้ด้วยกัน เป็นนิยายที่กล่าวถึงยุคที่พรรคมารครองยุทธภพ เจ้ายุทธจักรอ่อนแอ สำนักฝ่ายธรรมะแตกความสามัคคี มาร่วมลุ้นความรักของท่านประมุขพรรคมาร “มู่อิงเจี๋ย” ผู้งดงามที่สุดในใต้หล้า กับบรรดาหนุ่ม ๆ ของท่านประมุขกัน (จริง ๆ แล้วนางรักเดียวใจเดียวนะคะ) คนไหนจะเป็นรักแท้ของนางมารต้องตามดูกันไปยาวๆ ค่ะ แอบกระซิบว่า ถึงเรื่องนี้จะไม่ใช่นิยายฟีลกู๊ด แต่ก็เป็นนิยายรักหอมกรุ่นตามแบบจีนโบราณ จบแบบสุขนิยมแน่นอนค่ะ นางมารเจ้าหัวใจเป็นนิยายที่มีเนื้อหาไม่เหมาะสมกับเด็ก และผู้มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปี มีการใช้ความรุนแรงทางเพศ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่าน ที่ให้กำลังใจกันมาอย่างดีมาโดยตลอด หวังว่าทุกท่านจะได้รับความสนุก และความบันเทิงจากนิยายเรื่องนี้ ด้วยรัก และขอบคุณ Project X นางมารเจ้าหัวใจ 1 เรื่องของข้า “มัจฉาจมวารี ปักษีตกนภา ดารายังเร้นกาย” เสียงผู้คุมกฎซ้ายแห่งพรรคมารเอ่ยชม หญิงสาวที่ผิวขาวยิ่งกว่าหิมะ หญิงสาวที่งามจนน่าตะลึง งามจนกลัวว่าจะเป็นเพียงภาพลวงตา สาวงามล่มเมืองงั้นรึ หรือนางคือหญิงงามยั่วเมืองกันแน่ สตรีร่างเปลือยเปล่าที่นอนแช่น้ำอยู่ตรงหน้า มีหน้าอกอวบอิ่มเบียดชิดงดงาม เอวอ่อนอ้อนแอ้นราวกับนางไม่มีกระดูก สะโพกผายกลมมนรับกับขาเรียวงาม ส่งให้หญิงงามตรงหน้าดูงดงาม กลมกลึง ระเหิดระหงราวกับภาพวาด ถ้าเพียงแต่คนงามจะยิ้มแย้ม เขินอาย หรือดูอบอุ่นกว่านี้สักเพียงนิด สตรีที่นอนเปลือยกายท้าทายสายตาผู้นี้ หาใช่ใครอื่น นางก็คือ ท่านประมุขพรรคมารผู้มีนามว่า มู่อิงเจี๋ย นางมีใบหน้างดงาม และดูอ่อนวัยราวกับสาวน้อยวัยปักปิ่น แต่ติดที่นางมีผมสีขาว ขนคิ้วขาวโพลน กับผิวสีขาวซีด และใบหน้าเยียบเย็นไร้ความรู้สึกอยู่เป็นนิจเท่านั้น ทำให้โดยรวม ท่านประมุขพรรคมารเป็นความงามแห่งความตาย ที่ทำให้ทุกคนหวาดกลัว ไม่มีใครรู้ว่ามู่อิงเจี๋ย นางมารหมื่นพิษ ประมุขพรรคมารจริง ๆ แล้วอายุเท่าไร หลายคนบอกว่านางน่าจะมีอายุเกินร้อยปี เพราะตอนไต้ซือจื่อคง เจ้าอาวาสวัดต้าเหลินยังเป็นสามเณร นางก็เป็นประมุขพรรคมารแล้ว ตอนนี้จื่อคงไต้ซือบวชมาห้าสิบพรรษาแล้ว แต่มู่อิงเจี๋ยกลับยังคงเดิม ไม่แก่ชราลงแม้แต่น้อย ว่ากันว่าตั้งแต่นางเริ่มรับตำแหน่งประมุขพรรคมาร นางก็มีผมขาวเช่นนี้แล้ว ไม่มีใครรู้ว่า จริง ๆ แล้วนางมารแซ่มู่อายุเท่าไร รู้แต่นี่คือยุคที่มารเรืองอำนาจ ฝ่ายธรรมะเสื่อมถอยแตกแยก เจ้ายุทธจักรอ่อนแอ ไร้ทางต่อกรกับพรรคมาร “มีอะไรก็พูดมาเถอะ เว่ยกัง” ทั้ง ๆ ที่ตลอดเวลาที่มู่อิงเจี๋ยนอนแช่น้ำอยู่ นางหลับตาอยู่ตลอด แต่ประสาทสัมผัสที่ฉับไว พลังยุทธอันลึกล้ำบอกนางว่า เว่ยกัง ผู้คุมกฎซ้ายแห่งพรรคมารมีเรื่องกังวลใจ จังหวะการหายใจเขาสับสน หัวใจก็เต้นเร็วกว่าปกติ “ปิดอะไรท่านประมุขไม่ได้เลยจริง ๆ” เว่ยกังมองมู่อิงเจี๋ยด้วยแววตาจงรักภักดี “หึ ปิดเหรอ เจ้าตั้งใจบอกให้ข้ารู้ชัด ๆ เจ้ารอข้าอนุญาตให้พูดอยู่มิใช่หรือ” มู่อิงเจี๋ยตอบด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน “ท่านประมุขช่างฉลาดล้ำเลิศนัก ข้าน้อยยอมจำนน” เว่ยกังประสานมือคำนับอย่างนอบน้อม มู่อิงเจี๋ยเดินขึ้นจากน้ำด้วยเนื้อตัวเปลือยเปล่า หยดน้ำพราวระยับที่เกาะตามเนื้อตัว ทำให้นางยิ่งดูงดงามยิ่งกว่าเดิม เว่ยกังยังคงเก็บรักษากิริยาได้ดีดังเดิม เขาเดินเอาผ้าฝ้ายสีขาวสะอาดตา มาเช็ดตัวให้ท่านประมุขของเขาอย่างอ่อนโยน นิ้วมือสางเส้นผมขาวที่ยาวเกือบจรดพื้น ม้วนพันตวัดรวบขึ้นให้ด้วยความเอาใจใส่ “ท่านช่างดื้อซนนัก ข้าบอกท่านแล้ว สุขภาพร่างกายท่านสำคัญที่สุด เหตุใดดื่มสุราข้ามวันข้ามคืนเช่นนี้” เว่ยกังบ่นไป ตำหนิท่านประมุขของเขาไป แต่การกระทำกลับตรงข้าม ทั้งนุ่มนวล อ่อนโยน แววตาท่านผู้คุมกฎซ้ายไม่ปกปิดความรักใคร่ เอ็นดู “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทำให้ท่านผู้คุมกฎซ้ายผู้อ่อนโยนบ่นได้ ข้าช่างโชคดี” ท่านผู้คุมกฎซ้ายยังไม่ทันได้ตอบ มู่อิงเจี๋ยก็ประกบริมฝีปากนางกับปากหนาอย่างเอาแต่ใจ จูบของนางช่างเหมือนโจรเด็ดบุปผา ทั้งเอาเปรียบ หยาบโลน ดิบเถื่อน และเอาแต่ใจ ถึงเว่ยกังจะชะงักไปชั่วขณะ แต่เพียงชั่วครู่ก็ยอมโอนอ่อนผ่อนตาม เสื้อผ้าของชายหนุ่มรูปงาม ถูกดึงทึ้งออกไปอย่างเร่งเร้า เพียงไม่นานร่างขาวโพลนคล้ายบัณฑิตร่างผอมสูง แต่ต่างกันตรงที่ว่า เว่ยกังในวัยใกล้จะสามสิบปีเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อเช่นคนฝึกยุทธ เว่ยกังที่ปรนนิบัติท่านประมุขมานาน เคยชินกับบทรักดิบร้อนของนาง ตามเนื้อตามตัวของเขา บ่งบอกถึงความชอบของนางได้ดี รอยจ้ำม่วงแดงทั้งเก่า และใหม่เต็มตัวเขา รอยเขี้ยว รอยฟัน รอยข่วน บอกอารมณ์รุนแรงของผู้ฝากรอยรักทั้งหมดนี้ได้ดี ท่านประมุขใช้บทรักเร่าร้อน ดับเพลิงกาฬที่เกิดจากจิตมารเข้าแทรก หากไม่ใช่ผู้มีพลังยุทธกล้าแข็ง คงตายคาเตียงนางไปนานแล้ว มู่อิงเจี๋ย ริมฝีปากบางที่แดงจัดคลี่ยิ้มงดงาม นางใช้สองมือประคองข้างแก้มของเขาไว้ บดจูบดูดดื่มแลกลิ้น ร่างงามเปลือยเปล่าคร่อมทับท่อนเอ็นอวบ ที่แข็งชูชันพร้อมปรนนิบัติของเว่ยกังอย่างน่าหวาดเสียว อ๊า เสียงร้องอย่างเจ็บปวดปนเสียดเสียว ของชายหนุ่มรูปงามดังขึ้น นางมารขบกัดเม็ดทับทิมเล็ก ๆ บนยอดอกของเว่ยกัง บดเบียดเนินสาวอุ่นชื้นกับท่อนลำที่แข็งขึงอย่างจงใจยั่วยวน เอวอ่อนอ้อนแอ้นควบขับ โยกส่ายทั้ง ๆ ที่เนินสาวยังไม่ได้ครอบครองท่อนเหล็กร้อนของเขา “ท่านประมุขเสียว เอาเข้าเถอะขอรับ” เสียงร้องขอ ครางกระสันจากคนที่ถูกกระตุ้นจนไฟสวาทร้อนฉ่า เผาไหม้จนร่างกายหนุ่มร้อนรุ่ม ต้องการปลดปล่อย “ไม่รีบ” นางมารยังคงปลุกเร้า ขบกัดอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม รอยเลือดแดงเป็นทางยาว ทั้งจากเล็บที่แหลมคม และจากคมเขี้ยวที่ขบกัดอย่างเอาแต่ใจ