ตอนที่ 5
1820 คำ
เธอมึนงงกับคำพูดพี่เทพจนมาขึ้นรถก็ยังงงไม่หาย พูดแบบนั้นได้ด้วยเหรอ เธอถูกจูบยังต้องรับผิดชอบคนฉวยโอกาสอีก
ตอนนี้พี่เทพนั่งหน้าบานยิ่งกว่าลานบินเลย
“หลิวว่าเราไม่ต้องมาเจอกันอีกแล้วก็ได้นะ!” เธอตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าควรจะตัดเขาออกจากชีวิตก่อนจะวุ่นวายกว่านี้
“พี่ให้โอกาสพูดใหม่อีกครั้ง พูดดีๆด้วยถ้าไม่อยากให้พี่เลี้ยวเข้ารีสอร์ทแถวนี้” ชายหนุ่มหน้าตึงขึ้นมาด้วยความโกรธทันที มีอย่างที่ไหนมาพูดแบบนี้กับเขาทั้งที่เราคุยกันมาตั้งนาน
ในเมื่อเขาอยากจะทำตัวดีๆขอคบกับหลิวแบบคนดีแต่เธอดันทำพังทุกอย่าง เขาก็จะเป็นตัวของตัวเองบ้างแล้วกัน ลองดูสิถ้าพูดให้โกรธอีกคำพ่อจะลากไปขังที่บ้านไร่สักเดือน
ลุ้นนะว่าหลิวจะกล้าท้าทายเขาไหม?
“พี่เทพ!”
“พี่พูดจริง ทำจริง หลิวอยากเป็นเมียหรืออยากเป็นแฟนไปคิดดีๆ” เทพยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วขับรถมุ่งหน้าไปบ้านไร่ของตัวเอง เขาอยากจะรู้นักว่าเธอจะเก่งซักแค่ไหน
“…” หญิงสาวก้มหน้าไม่สนใจจะฟังอะไรนอกจากเล่นโทรศัพท์ ถึงเธอจะเด็กกว่าแต่ก็พอมีความฉลาดอยู่บ้าง ในเวลาแบบนี้พี่เทพโกรธจนหน้าบึ้งขนาดนั้นเกิดทำอะไรบ้าๆขึ้นมาเธอซวยแน่ ดังนั้นต้องนิ่งสงบเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
“เงียบ?” อยากจะบอกเหลือเกินว่าการเงียบไม่ใช่คำตอบที่ดีของทุกอย่าง เขาก็ขี้เกียจจะเซ้าซี้เธอเลยขับรถไปแบบไม่บอกสักคำว่าจะพาไปบ้านของเขา
หลิวมัวแต่คุยกับลูกค้าผ่านไลน์เลยไม่ทันได้มองว่ารถขับไปคนละเส้นทางกับบ้าน เธอขายเสื้อผ้า รองเท้าและเครื่องประดับ ตอนนี้กำลังคิดว่าจะเพิ่มอาหารเสริมด้วยดีไหม แต่ก็ยังกลัวอยู่เพราะไม่กล้ากินเหมือนกัน ในขณะที่ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเข้าสู่เขตบ้านไร่แล้วเธอไม่รอดแน่ถ้ากล้าขัดใจกัน
“ถึงแล้ว”
“พามาที่ไหนเนี่ย?” หลิวลงจากรถมองพื้นที่รอบๆด้วยความมึนงง เธอหันไปมองนอกรั่วมีต้นไม้เต็มไปหมด หรือว่าที่นี่จะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวใหม่เพราะตัวบ้านตกแต่งได้สวยมาก มีดอกไม้ปลูก มีน้ำพุเล็กๆแถมเลี้ยงปลาอีก แค่เห็นก็ชอบแล้ว
“บ้านของพี่เอง” เทพตอบไปไม่สนสีหน้าตื่นตะลึงของสาวน้อยข้างตัว แล้วยิ้มกว้างด้วยความชอบใจ
“แล้วมาทำไม ไหนว่าจะไปส่งที่บ้านไง?” ตอนแรกบอกจะไปส่งเธอแล้วเพราะขี้เกียจดูบอล แต่ว่าตอนนี้คืออะไรกันละ นี่เธอถูกคนเจ้าเล่ห์หลอกอีกแล้วเหรอ?
“มาบ้านแฟนไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก เข้ามาสิ” เขาจับมือเธอบังคับให้เดินตามเข้ามาจนได้ หึ! ก็เป็นเด็กอะเนอะจะสู้อะไรผู้ใหญ่อย่างเขาได้ เทพเดินเข้ามาในบ้านคนใช้ก็รีบเอาน้ำมาต้อนรับพร้อมกับมองเด็กสาวด้วยความสงสัยมาก
ร้อยวันพันปีคุณเทพไม่เคยพาสาวเข้าบ้านเลย
เรื่องนี้คุณนายต้องชอบใจมากแน่ๆ
“พี่เทพเราไม่ได้เป็นแฟนกันนะ!” อะไรกันเนี่ยเธอยังไม่ตอบตกลงอะไรเลยสักคำ เขาน่ะขี้ตู่เอาเองตลอดเลย แล้วมือเธอก็จับแบบไม่คิดจะปล่อยเลยใช่ไหม หญิงสาวยกมือข้างที่จับให้ชายหนุ่มดูเป็นสัญญานให้ปล่อยได้แล้ว แต่ว่า…
“ถ้าจับมือไม่ได้ก็จูบแล้วกัน” เทพดึงเธอเข้ามาใกล้แล้วจูบริมฝีปากบางแผ่วเบา
“2 ครั้งแล้วนะ!” โดนจูบวันเดียวบ่อยขนาดนี้ได้ไงกัน เธอมองเขาด้วยความเคืองแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะนี่มันบ้านเขา
“เราเป็นแฟนกันแล้ว พี่จะจูบล้านครั้งก็ไม่มีใครว่า”
“ไม่ได้เป็น!”
“หรือจะเป็นเมียตอนนี้เลยดีละ?” เทพพูดด้วยสายตากรุ่มกริ้มมองหญิงสาวที่หน้าแดงก่ำ หึ! เขาไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรเลยสักนิด นอกจากพ่อที่เป็นตำรวจอยู่แล้วก็ไม่มีใครทำอะไรได้ เทพลูบแขนหลิวอย่างช้าๆมองดูปฎิกิริยาของเธอไปด้วย
หลิวเป็นเด็กที่ขี้กลัวพอสมควรเลยนะ
“ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยเลยนะ” เธอรีบปัดมือใหญ่ออกพร้อมกับนั่งลงกับโซฟาแล้วจ้องมองเขาด้วยความไม่ชอบใจ
“จะเอายังไงรีบเลือก พี่ใจดีไม่เก่ง” เขาพูดเสียงเข้มนั่งลงข้างเธอ ก่อนจะเอนตัวนอนหนุนตักนุ่ม นอกจากตัวจะหอมผิวยังนุ่มอีกด้วย เขาชักอยากรู้แล้วสิว่าจะนุ่มจะหอมทั้งตัวไหม
“คบก็ได้ พอใจยัง!?” เธอต้องยอมอีกแล้ว
“หอมแก้มพี่ด้วยสิ” เขาสั่งเธออย่างเอาแต่ใจตัวเอง
“ทำไมต้องทำตามเล่า?”
“ถ้าหลิวไม่หอมพี่ พี่ก็จะหอมหลิวแทนไง”
เวลาผ่านไปจนค่ำพี่เทพยังไม่ไปส่งเธออีก เขาเอาแต่ทำงานบ้าอะไรไม่รู้ในห้องทิ้งให้เธอนอนดูหนังรอคนเดียว แล้วตอนนี้เธอดูตั้งแต่ฟาส1 จนถึงฟาส 5 แล้วยังไม่ออกมาเลย
“พี่เทพหลิวจะกลับบ้าน!” เธอตะโกนเสียงดังให้เขาได้รู้
“พี่อยู่นี่จะตะโกนทำพระแสงอะไร?” เขาก็แค่หาเรื่องถ่วงเวลาเฉยๆ ถึงยังไงคืนนี้เขาจะนอนกอดหลิวให้ได้
คนอย่างเทพประทานถ้าอยากได้อะไรก็ต้องได้
“นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะ หลิวต้องกลับบ้าน พรุ่งนี้มีเรียน ไหนจะต้องไปส่งของอีก” เธอยืนเท้าสะเอวใส่เขาที่ไม่เดือดร้อนอะไรเลย นี่เขาตั้งใจจะทำเธอเดือดร้อนรึไง
“แล้วไง นอนที่นี่แหละขาดเรียนวันหนึ่งคงไม่ตายหรอก” เขาวางมือจากโน๊ตบุ๊คแล้วหันมาสนใจเธอ
ดิ้นรนเข้าไปเลยเด็กดื้อ!
“พี่เทพ!”
“ไม่เคยเรียกชื่อพี่รึไงห่ะหลิว คืนนี้ต้องนอนที่นี่” เขาเดินไปประชิดตัวเธอมากขึ้น ในตอนนี้ทุกอย่างเป็นใจไปหมด ยิ่งเธอถอยหลังเขายิ่งเดินตามจนเธอล้มลงบนโซฟาตัวใหญ่ เขาก้มลงยกแขนกั้นไม่ให้เธอหนีไปไหนได้
“หลิวจะแจ้งตำรวจ!” เธอขู่เขา
“แจ้งเลยสิ ทุกคนจะได้คิดว่าหลิวเป็นของพี่แล้ว” เทพพูดชัดทุกคำพร้อมกับยิ้มร้ายกาจออกมา
“แต่หลิวไม่ได้เป็น!” เธอตะเบ็งเสียงใส่กับเขา
“จะนอนที่นี่ดีๆหรือจะนอนแบบไม่ใส่อะไรเลย” เขาขู่เธอกลับบ้าง ใบหน้าสวยหวานฉายแวววิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัดเจน เทพอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มนุ่มอีกฟอดใหญ่
เขาไม่อยากทำให้เธอกลัวมากเกินไป
“พี่จะไม่ทำอะไรหลิวใช่ไหม?” เธอถามอย่างไม่ไว้ใจมากๆ ใครจะบ้าไปไว้ใจพี่เทพได้เล่า ดูสิว่าเจ้าเล่ห์เพทุบายมากขนาดไหน เธอก็โง่ที่หลงกลเขามาได้ถึงที่นี่
คนอะไรไม่น่าไว้ใจสักอย่างเดียว
“พี่แค่กอด แค่หอม แค่จูบก็พอ หรืออยากให้พี่ทำอะไรเพิ่มไหม?” เขาพูดเสียงแหบพร่าแกล้งเธอ แล้วหลุดหัวเราะออกมาเมื่อหลิวทำหน้าเหมือนจะตายตรงนี้ให้ได้
“พี่จะไม่ปล้ำหลิวใช่ไหม?”
“อืม ขึ้นไปชั้นบนรีบอาบน้ำก่อนที่พี่จะตามขึ้นไป” เขาหันมายิ้มให้เธอก่อนจะบอกถึงห้องนอนของเขา
“ก็ได้”
“อย่าคิดล็อกเพราะพี่มีกุญแจ” เขาพูดเสียงดังบอกให้รู้ไว้ เธอยังเด็กไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเขาหรอก ยังไงคืนนี้เขาก็ไม่คิดจะทำอะไรมากมายไปกว่านอนกอดเฉยๆอยู่แล้ว
สาวน้อยเดินขึ้นมาที่ชั้นสองของบ้าน เธอเบะปากอย่างไม่พอใจแต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ทันทีที่เปิดประตูห้องนอนพี่เทพเท้าทั้งสองต้องชะงักเพราะความสวยและน่ากลัวไปในตัว เธอเดินเข้าห้องนอนโทนทีเหลืองอ่อน พื้นเป็นไม้เงาวับ ผนังบางส่วนถูกวาดรูปแนวแฟนตาซี่ที่ดูจะหลอนนิดๆได้อย่างสวยจริงๆ แต่ถ้านอนคนเดียวคงจะกลัวผีหลอกแน่ๆ
แล้วคืนนี้เธอจะหลับลงไหมเนี่ย?
“รสนิยมพี่เทพเป็นแบบนี้เหรอ?” เธอเดินมองรอบๆห้องที่ค่อนข้างโล่งมาก มีเพียงเตียง โคมไฟ ตู้เย็นเล็กๆที่มีชั้นวางและถูกโทรทัศน์วางอยู่ เธอเดินไปที่ประตูอีกทีถึงได้ตะลึงหนักกว่าเดิม ห้องเก็บเสื้อผ้า เครื่องประดับพร้อมกระจกบานใหญ่กว่าตัว เธอรีบหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางไว้อย่างดีเข้าห้องน้ำไป
ในขณะที่เทพทำงานหลายอย่างจนรู้สึกปวดตาเลยต้องพักก่อน แล้วจากนั้นถึงได้เก็บของให้เรียบร้อยถึงเดินไปหาสาวน้อยข้างบน ตอนนี้จะห้าทุ่มแล้วไม่รู้ว่าเธอจะหลับรึยังนะ
เขาเดินเข้าไปในห้องเห็นเธอนอนบนเตียงเลยรีบตรงเข้าไปอาบน้ำให้เรียบร้อย ก่อนจะมานั่งมองสาวน้อยที่แกล้งหลับแต่จะทำตัวเนียนกว่านี้ก็ไม่ได้นะหลิว
“ฝันดีครับ” เขาหอมแก้มพร้อมกับพูดเพราะๆออกไป
ในขณะที่สาวน้อยพยายามนอนชิดขอบเตียงให้มากที่สุดเพื่อหวังจะไม่โดนตัวเขา แต่กลายเป็นว่าถูกเขาดึงตัวเข้าไปกอดอย่างแนบชิด เพียงเท่านี้ตัวเธอก็แข็งทื่อขึ้นมาดื้อๆซะงั้น
ตอนนี้เธอนอนเตียงเดียวกันกับพี่เทพ
“นอนเถอะอย่าคิดมาก” เทพอมยิ้มเมื่อเธอทำตัวแข็งราวกับเป็นท่อนไม้ เขาดึงเธอมากอดแล้วหลับตานอนอย่างชอบใจ
“ฝันดีนะพี่เทพ”
“ฝันดีครับคนสวย นอนเถอะเดี๋ยวก็เช้าแล้ว”
เขานอนกอดไว้อย่างนั้นแป๊บเดียวหลิวก็หลับสนิทไป เด็กหน้อเด็กหลับง่ายจริงๆเลย เวลาที่หลับแล้วไม่ดื้อมันก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่เวลาตื่นนี่สิชอบทำตัวน่าหมั่นเขี้ยวตลอด
“พรุ่งนี้คงไม่โกรธพี่นะ” เขาทำให้เธอขาดเรียนช่างเป็นแฟนที่เหี้ยจริงๆ แต่ก็ช่างเถอะแค่วันเดียวเองไม่น่าจะเป็นอะไรไป วันต่อไปเขาจะไปส่งถึงหน้าประตูโรงเรียน
- ผู้เขียน
