ตอนที่ 6

1460 คำ
วันต่อมาสาวน้อยนั่งทำหน้าบึ้งตึงเพราะพี่เทพทำให้เธอขาดเรียน รู้ไหมว่ามอ.6 มันมีอะไรให้ต้องทำเยอะแยะ แล้วไหนจะส่งของอีกด้วย แถมวันจันทร์คนก็เยอะมากด้วยนะ “พี่เทพเมื่อไรจะไปส่งหลิว?” เธอมองเขาไม่หยุด คนบ้าอะไรทำคนอื่นเดือดร้อนแล้วยังมานั่งดื่มกาแฟหน้าตาเฉย “กินข้าวไปอย่าบ่น” หลิวดื้อจริงๆนะ ตั้งแต่เช้าจนตอนนี้ยังไม่ยิ้มให้เขาสักนิดเดียว “ไม่กิน หลิวรีบพี่เข้าใจไหม?” เธอพูดขึ้นเสียงดังขึ้น “กินข้าวก่อนพี่ถึงจะไปส่ง” คงไม่จบแน่ถ้าไม่ไปส่งเธอที่บ้าน เขารู้ว่าเธอต้องรีบกลับไปแพ็คของแน่นอนเพราะแอบดูโทรศัพท์ของเธอเมื่อคืนแล้ว เด็กบ้าอะไรขยันหาเงินเก่งเกินตัว เธอมองค้อนเขาอย่างไม่พอใจมาก แต่ก็ยอมตักข้าวเข้าปากกินตามที่พี่เทพบอก คนเจ้าเล่ห์แบบเขาจะทำอะไรอีกก็ไม่รู้เลย เธอก็ไม่รู้จะเอายังไงต่อเหมือนกัน ถึงเราจะเป็นแฟนกันแล้วแต่ก็ใช่ว่ารักพี่เทพซะหน่อย โดนบังคับให้เป็นแฟนรู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น! “อิ่มแล้ว” เธออิ่มมากไม่ได้แกล้งเพราะกินข้าวจริงๆ “ไปร้านทองแป๊บหนึ่งนะ พี่จะไปเอาของก่อน” เขาต้องไปเอาเอกสารที่เพื่อนฝากไว้ให้ที่ร้านทองของหม่าม้า “ก็ได้ แต่รีบนะหลิวต้องทำงาน” “เออน่าไม่นานหรอก” เขาดื่มกาแฟเสร็จพอดี หลิวหยิบเสื้อแจ็คเก็ตมาให้อย่างรู้งานแล้วเดินไปรอที่รถทันทีเลย ท่าทางเธอดูไม่ค่อยจะรีบเท่าไรเลยนะเนี่ย พี่เทพขับรถมาจนถึงห้างสรรพสินค้า จากนั้นก็รีบไปเอาเอกสารหลายแผ่นมาโดยที่ให้เธอรอที่ร้านขนมแทน แล้วกว่าจะมาถึงบ้านก็ปาเข้าไปเที่ยงกว่าแล้ว “พี่ต้องช่วยหลิวนะ” เธอบอกเขาทันทีที่เข้ามาในบ้าน “ช่วยอะไรบอกมา” “ก็นี่ไง แพ็คของเร็วๆด้วย” เธอชี้ไปยังอุปกรณ์ให้เขาได้รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง เขานั่นแหละทำให้เธอทำงานส่งแทบไม่ทัน พี่เทพก็มาช่วยเธอจริงๆ แต่ว่าฝีมือผู้ชายแพ็คของมันไม่สวยเอาซะเลย ถ้าไม่ติดว่ารีบนะเธอทำเองยังจะดีกว่าเยอะ “รองเท้าตั้ง 4 นิ้วตอนล้มไม่คอหักตายเหรอ?” เขาชูเจ้ารองเท้าส้นเข็มที่สูงมากจนน่ากลัว “รีบห่อไปเถอะน่าอย่าถามมาก” เธอก็ไม่รู้ล้มไปคอจะหักตายไหม แต่ที่รู้คือต้องเจ็บมากแน่ๆ เขางงกับของบางอย่างว่ามีไปทำไมเหมือนกัน อย่างไอ้ที่งั้ดดั้งเนี่ยมันไม่เจ็บรึไง แล้วเก็บเงินเสริมจมูกเอาไม่ง่ายกว่าเหรอ เดี๋ยวนี้ราคาทำจมูกก็แค่ไม่กี่บาท แค่ชั่วโมงเดียวก็หาเงินได้แล้ว “ของแต่ละอย่าง” เขาไม่ได้อยากจะบ่นแต่ว่าบางอย่างมันชวนสงสัยมากจริงๆว่าจำเป็นต้องใช้เหรอ “นี่ชุดคนหรือชุดหมากระเป๋าวะเนี่ย?” เขาชูเสื้อตัวเล็กมากขึ้นมาแล้วลองทาบกับตัวเอง คือว่าดูมันเล็กมากจริงๆ “พี่จะช่วยหรือพี่จะป่วนกันแน่เนี่ย?!” เธอยกแขนเท้าสะเอวมองแรงใส่เขาอย่างเหลืออด “ก็ช่วยอยู่นี่ไง พี่แค่สงสัยเฉยๆ แล้วชุดแบบนี้เนี่ยหลิวได้ใส่ไหม?” เขาไม่ได้ว่าอะไรหรอกแค่จะเอาไปทิ้งให้หมดเท่านั้นเอง ตอนนี้หลิวเป็นแฟนแล้วเลยหวงนิดหน่อย “แล้วแต่อารมณ์ พี่รีบทำสิ” “อย่าใส่อีกนะหลิวพี่ไม่ชอบ” เขาบอกเธออย่างชัดเจน “นี่มันตัวหลิวนะ พี่อย่ามายุ่ง” พี่เทพชักจะเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะ “ก็หลิวเป็นแฟนพี่!” “พี่เทพ!” “หรือจะเป็นเมีย!” “โธ่เว้ย! ไอ้คนเผด็จการ” “เป็นแฟนพี่แล้วก็ทำใจหน่อยแล้วกัน” เทพพูดแบบไม่คิดอะไรมากเพราะคนที่ต้องคิดมากน่าจะเป็นหลิวมากกว่า “เลิกกันตอนนี้ได้ไหม?” หลิวถามเขาทันทีด้วยความหนักใจ เธอรู้สึกแบบที่พี่เทพพูดจริงๆนะ ขนาดเราพึ่งจะเป็นแฟนกันแค่ 2 วันยังทำเธอประสาทกินขนาดนี้ ถ้าเราคบกันนานมากกว่านี้เธอไม่ต้องไปพบจิตแพทย์เลยเพื่อขอยามากินเลยรึไง “ไม่เลิก พี่ไม่เคยโดนทิ้งมาก่อน” “พี่เทพต้องเป็นเจ้ากรรมนายเวรของหลิวแน่เลย” เธอแค่ลองคิดนะ ถ้าหากพี่เทพยังเอาแต่ใจแบบนี้แล้วเธอจะเป็นยังไงต่อ แค่ตอนนี้นอกจากจะทำให้เธอขาดเรียนแล้วยังบังคับให้โทรไปลางานอีกด้วยทั้งที่มันไม่ควรเลย เทพไม่ได้พูดอะไรต่อแต่เลือกจะขนของไปขึ้นรถเพื่อพาเธอไปส่งของให้ไปรษณีย์ที่อยู่ใกล้บ้าน เขาไม่เข้าใจเลยว่าจะขยันอะไรนักหนาที่บ้านก็ไม่ได้ร้อนเงินซะหน่อย หรือถ้าร้อนก็ส่งเลขบัญชีมาสิจะโอนเงินให้ช้ทุกวันเลย เขามีเงินมากพอจะเลี้ยงเธอให้สุขสบายนะ แต่เธอจะยอมเป็นเมียไหมละ ผ่านไป 3 เดือนแล้วที่เราคบกันมาอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะรอด หลิวมายืนรอพี่เทพมารับ ตอนนี้เธอไม่ได้ไปทำงานพาสทามเหมือนเดิมแล้ว ตามปรกติเธอจะขับรถมาเรียนเองทุกวัน แต่ว่าเมื่อคืนพี่เทพพาไปค้างที่บ้านด้วยเลยมาส่งตอนเช้า แล้วเขาก็บอกว่าตอนเย็นนี้จะมารับ “นี่เธอแฟนใหม่พี่เทพเหรอ?” “ใช่ค่ะ แล้วทำไมเหรอคะ?” เธองงนะที่อยู่ดีๆมีคนมาถาม “เป็นรุ่นน้องฉันด้วย ไม่น่าเชื่อว่ากินผู้ชายคนเดียวกัน” กิ๊กพูดพลางเหยียดริมฝีปากด้วยความโกรธเคืองมาก ยัยเด็กคนนี้นี่เองที่ทำให้พี่เทพหายตั้งไปนานมาก “ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าพี่พูดเรื่องอะไร” เธองงไปหมดแล้วนะว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือว่าพี่เทพคบซ้อนทั้งที่เขาบอกว่าไม่เคยทำแบบนั้น แถมตอนนี้คนอื่นก็เริ่มมองดูแล้วด้วยสิ “ก็เธอกินผัวรุ่นพี่ไงละ! ฉันเคยเป็นประธานนักเรียนที่นี่เธอน่าจะจำได้นะ” กิ๊กเริ่มพูดเสียงดังมากขึ้นแล้วมองรุ่นน้องอย่างไม่พอใจ เธอตั้งใจจะทำให้มันอับอายขายขี้หน้าและไม่มีใครคบ เอาให้สาสมกับสิ่งที่มันทำลงไป “งั้นเหรอคะ พี่เทพเป็นผัวพี่จริงๆเหรอ?” “ก็ใช่สิอีโง่!!” “แต่พี่เทพไม่เคยพูดว่ามีเมีย มีแค่คนที่เสนอตัวมาให้แค่นั้น” คราวนี้เธอพูดดังอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน “เพราะแกมันโง่ไงถึงโดนหลอก” กิ๊กเหยียดยิ้มเยาะเย้ยเต็มที่ด้วยความสะใจให้สีหน้าเจื้อนๆของยัยเด็กนี่ เทพขับรถมาถึงพอดีแล้วเดินตรงเข้าไปหาแฟนทันที นี่เขามาช้าไป 10 นาทีเพราะมัวแต่เอาเอกสารไปให้พ่ออยู่สถานีตำรวจโน้น แถมในเวลารถก็ติดมากเลยเซ็งหน่อยๆ “หลิวกลับบ้านกัน” เขาเดินไปโอบไหล่แฟนแต่ว่า… “พี่เทพจำกิ๊กได้ไหมคะ?” “เธอเป็นใคร? นี่เพื่อนหลิวเหรอ?” เขากันไปถามแฟนแทน “ก็เขาบอกว่าพี่เป็นผัวเขาค่ะ” หลิวเบ้ปากตอบอย่างสะใจ “พี่ไม่เคบมีเมียนะ แล้วเธอน่ะคิดจะจับฉันเหรอ?” เขาพูดพร้อมกับจ้องผู้หญิงในชุดนักศึกษา เหอะ! เขาไม่เคยมีเมีย ไม่เคยเรียกใครว่าเมียด้วย แล้วก็ไม่เคยคบใครจริงจังมานานมาก แล้วตั้งแต่เริ่มจีบจนเป็นแฟนก็ไม่ได้ไปยุ่งกับใคร “อุ้ย! หน้าแตกหมดเลยอะ” “แก!!” “นี่เธออย่ามายุ่งกับแฟนฉัน ไม่อย่างนั้นฉันเอาตายแน่!” เทพพูดจบก็ดึงหลิวไปขึ้นรถทันทีด้วยความรำคาญ เทพขับรถออกไปอย่าหัวเสียมาก เขาไม่รู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครแล้วมาหาเรื่องหลิวเพื่ออะไร พอหันไปมองแฟนที่ยิ้มแก้มปริเชียว เห็นแบบนี้แล้วหมั่นเขี้ยวจังเลยวะ หลิวแม่งน่ารักมากขึ้นทุกวันเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม