“พี่ยังพูดไม่จบ...ฟังให้จบ”
“ค่ะพี่ชาร์ล”
“แต่ไม่ว่าเราสองคนจะเป็นหรือยังไม่เป็นอะไรกันพี่ก็ไม่ยอมให้ใครมาพูดจาให้ไม้หวายเสียหาย ถ้าเรื่องถึงหูพี่คนที่พูดมันไม่จะตายดี...เรารู้ใช่ไหมแป๋วว่าพี่เป็นใคร?”
“ระ รู้ค่ะพี่ชาร์ล”
“ดีครับ ถ้ารู้ก็ช่วยอย่าทำให้ผู้หญิงคนนี้ที่พี่ตามจีบอยู่เสียหายเด็ดขาด”
“ค่ะพี่ชาร์ลเดี๋ยวแป๋วไปแก้ข่าวให้นะคะ รับรองจะไม่มีใครพูดถึงน้องหวายในทางที่ไม่ดีเด็ดขาดพี่ชาร์ลสบายใจได้เลยค่ะ”
“อื้ม พี่ก็หวังว่าจะเป็นแบบที่เราพูด”
“ชัวร์ค่ะพี่ชาร์ล ถะ ถ้างั้นแป๋วขอตัวก่อนนะคะ”
“อื้ม ตามสบายเลย” พอเขาพูดจบรุ่นน้องอย่างแป๋วที่รู้ดีว่ารุ่นพี่สุดหล่อคนนี้ที่บ้านมีอิทธิพลแค่ไหนก็รีบเดินไปทันที
“...” ไม้หวายได้แต่มองหน้าเขา ไม่ได้โกรธที่เขาบอกแป๋วว่าเธอคือคนที่เขากำลังจีบหรอกเพราะเธอรู้ว่าคำพูดประโยคนี้จะปกป้องเธอจากพวกปากหอยปากปูได้ แต่มันก็เป็นดาบสองคมเพราะเธอจะถูกจับตามอง
