ก๊อก ๆๆ
“...” เธอเพิ่งจะล้มตัวลงนอนได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเองแต่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง
อย่าบออกนะว่าเขาย้อนกลับมาเพราะถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะไม่ทนแล้ว เธอจะวีนแตกใส่เขาเพราะง่วงมาก ง่วงมากจริง ๆ
กริ๊ก!
แอด~
“...มายา?”
“แกยังไม่ตื่น?” มายามองไม้หวายก่อนจะถามออกมา
“ยังเช้าอยู่เลยให้รีบตื่นไปไหน เข้ามาก่อนสิ” เธอต่างหากต้องถามว่าทำไมถึงมาแต่เช้าในเมื่อวันนี้วันหยุดปกติมายาตื่นบ่ายเลยด้วยซ้ำถ้าไม่มีนัดกับหนุ่ม ๆ ของเธอ
“เมื่อคืนถึงห้องตอนไหน” มายาตามเข้ามาแล้วถามไม้หวายทันทีตั้งแต่เธอยังไม่ได้ปิดประตูด้วยซ้ำ
ได้ยินคำถามนี้จากที่กำลังอึนเพราะความง่วงไม้หวายก็รู้ทันทีว่าเพื่อนมาเพราะอะไร
“เที่ยงคืน” ความจริงเธอถึงเกือบตีหนึ่งเพราะเกิดเรื่องนั้นทำให้เขาขับรถช้าเกินผิดปกติแต่อย่าเลยเธอไม่อยากพูดอะไรให้มากความเท่าไหร่ต่อให้มายาจะเป็นเพื่อนสนิทในรั้วมหาลัยก็ตาม
“อ่อ”
“ว่าแต่แกมาทำ
