ตอนที่ 7
1137 คำ
ตอนที่ 7
“ฉันสั่งให้เอาหน้าออกไปให้ห่างฉัน แล้วก็เอาตัวนายออกไปด้วย ไอ้ผู้ชายบ้า จะรังแกผู้หญิงหรือไง” หวังจะต่อว่าให้ดัง แต่เสียงของเธอกลับแผ่วเบาจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง แต่กระนั้นคนหูดีอย่างไรอันก็จับใจความได้หมด
“แน่ใจว่าอยากให้ผมเอาหน้าออกไปจากคุณจริงๆ” ไรอันถามเสียงกลั้วหัวเราะ คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างยียวนหวังจะกลบเกลื่อนเสียงแหบพร่าของตน ฝ่ามือของเขาก็วาดลงต่ำจนถึงสะโพกงามงอน
“กรี๊ด! จะทำอะไรน่ะ” มัลลิการ้องเสียงหลง เมื่อร่างกายเบียดเข้ากับเรือนกายแข็งแกร่งจนสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ตื่นตัว เพราะเธอไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาถึงจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร คุณหนูลี่พยายามเรียกพละกำลังของตนกลับมาแล้วผลักไสร่างใหญ่ออก แต่ก็ไร้ผล เพราะเขาไม่ขยับเขยื้อนห่างแม้แต่เซ็นต์เดียว
“แล้วผู้หญิงปากเสียๆ แบบคุณ คิดว่าผมจะทำอะไรดีล่ะ” ไรอันกระซิบเสียงพร่าทั้งที่เขาตั้งใจให้มันดุดัน ตาคมมีเสน่ห์จดจ้องนัยน์ตาหวานสั่นระริกราวลูกกวางตัวน้อยๆ กำลังรนรานหาทางหนีนายพรานจอมโหด
“เอาหน้าทุเรศๆ ของนายออกไปให้ห่างฉันนะ ไม่งั้นนายไม่ได้ตายดีแน่ นายรู้ไหม ว่าฉันเป็นลูกใคร ถ้าไม่อยากตาย ก็ปล่อยฉันซะดีๆ” คุณหนูตระกูลลี่พยายามข่มความหวาดกลัวและข่มหัวใจที่เต้นรัวแรงแล้วเค้นเสียงข่มขู่กลับไป ด้วยหวังจะให้ตัวเธอรอดพ้นจากสถานการณ์ชวนให้ใจสั่นเสียที แต่กลับไปกระตุ้นให้อีกคนรู้สึกถึงชัยชนะว่ามันอยู่ใกล้แค่เอื้อม
ไรอันกระตุกยิ้มเหี้ยมข่มขวัญหญิงสาวอีกครั้ง
“ไม่ได้ยินที่ฉันบอกหรือไง” คนอวดเก่งแต่เอาแม่มาขู่ร้องถามเสียงสูง แต่น้ำเสียงกลับสั่นๆ เพราะข่มความหวาดกลัวไม่ได้ หนำซ้ำท่าทีของอีกฝ่ายก็ดูเงียบพิลึกจนเธอชักไม่ไว้ใจสถานการณ์ในตอนนี้เอาเสียเลย
“คุณนี่...นอกจากจะมารยาทแย่แล้ว ยังไม่รู้ตัวอีกหรือไงว่าตัวเองเป็นลูกใคร แต่ผมจะบอกให้คุณรู้เอาไว้ว่าอย่าเอาคนในครอบครัวมาขู่ผม” ไรอันยอกย้อนด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้เช่นเดิม จงใจให้ริมฝีปากใกล้กับกลีบปากสวย
“จะ...จะทำอะไรฉัน” มัลลิกาถามเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อป้องกันการถูกรุกล้ำและไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปเหมือนกัน เดี๋ยวก็หน้าร้อนผ่าว เดี๋ยวก็ใจเต้นโครมครามสลับกันอยู่ได้ ทั้งที่ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้หน้าตาก็ธรรมดา หล่อสู้แฟนหนุ่มของเธอก็ไม่ได้ แล้วทำไมใจเธอถึงได้พากันเต้นกระหน่ำแบบนี้เล่า!
“ทำเสียงให้มั่นคงหน่อย คนสวย” เสียงทุ้มดังชิดผิวแก้มนุ่มราวผิวเด็กจนอดใจไม่ไหวเผลอทาบปากสัมผัสแก้มนุ่มก่อนตัดใจถอยห่าง แต่สองมือยังไม่คิดจะละห่างจากเรือนร่างของหญิงสาว
“อย่าทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณแม่ แล้วก็ฟ้องพี่ชายฉันด้วย คราวนี้นายไม่ได้ตายดีแน่ ไอ้คนปากเสีย” คุณหนูคนสวยเค้นเสียงขู่ด้วยอาการปากสั่นระริก
“ไม่ทำหรอก เพราะผมจูบคุณไม่ลง” ไรอันโต้กลับชิดริมฝีปากคู่สวย ปากบอกไม่อยากจูบ แต่ตอนนี้ใจทั้งหมดของเขากำลังอยากลิ้มลองริมฝีปากคู่นี้สักครั้ง เมื่อปากกับใจสวนทางกันและเขาก็ขอทำตามใจมากกว่า ไรอันจึงกดปากร้อนทาบบนปากนุ่ม ดูดเม้มกลีบปากบางที่เม้มสนิทเพียงเสี้ยวนาทีแล้วถอยห่าง
มัลลิกาเบิกตาโต ร่างกายทุกส่วนเกร็งไปหมด กลีบปากสวยที่เม้มสนิทในคราแรกก็เผยอเชิญชวนโดยไม่รู้ตัว ไรอันจึงทาบริมฝีปากบดเคล้าลงอีกครั้ง กดคลึงริมฝีปากล่างจนพอใจในรสชาติที่หวานละมุนไม่เหมือนใคร เขาก็หันมาทำเช่นเดียวกันกับริมฝีปากบน จัดการแทะเล็มอ้อยอิ่ง
“อืม...” อดีตนายตำรวจหนุ่มพึมพำพอใจและคิดไม่ถึงเลยว่าปากเสียๆ เช่นเธอจะหวานล้ำและเดียงสาได้มากขนาดนี้ หรือแม่คุณจะเสแสร้ง แต่ช่างเถอะ เธอจะเสแสร้งหรือไม่ เขาก็ไม่สนใจเพราะเขาชื่นชอบความหวานของหญิงสาวเสียแล้ว
“อื้อ” เสียงเล็กครางท้วงแล้วเงียบหายไป สองมือเล็กที่ถูกปล่อยได้ครู่ใหญ่แล้ว เจ้าตัวใช้มันยึดเอวสอบ บางเวลาก็กดจิกและขย้ำเสื้อผ้าของอีกฝ่ายพร้อมเสียงครางฮึ่มฮั่มเล็ดลอดออกมา
ไรอันเผยยิ้มอย่างครึ้มอกครึ้มใจกับน้ำเสียงไพเราะเพราะพริ้งนั้น พร้อมมอบจุมพิตเร่าร้อนสลับหยอกเย้าเข้าไปสั่นกระเส่าหัวใจเจ้าของริมฝีปากคู่สวย อึดใจต่อมามัลลิกาก็หัวหมุนเคว้ง คิดอะไรไม่ออก ดวงตาทั้งสองหลับพริ้ม สองมือที่เกาะเกี่ยวเอวสอบก็เคลื่อนมากดจิกที่บ่ากว้างยามใดเธอก็ไม่รู้เช่นกัน เผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้ผู้ชายแปลกหน้าปล้นจูบจนอากาศหายใจแทบไม่มี จึงส่งเสียงครางอื้ออึงอยู่ในลำคอ ไม่นานไรอันก็ตัดใจถอนจูบ ดวงตาคู่คมที่เปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์จดจ้องดวงหน้าสวยด้วยความเสียดายรสชาติหวานล้ำจากริมฝีปากคู่สวย
“คุณ” คนเสียดายรสหวานล้ำขานเรียกเสียงทุ้ม เมื่อหญิงสาวเอาแต่หลับตาพริ้มคล้ายคนกำลังฝันหวาน ริมฝีปากสวยแต่บวมเจ่อเพราะแรงบดขยี้จากเขายังคงเผยออย่างเชิญชวน
ไรอันผ่อนลมหายใจออกแผ่วเบาแล้วฉวยโอกาสที่หญิงสาวยังไม่รู้สึกตัวทาบปากร้อนบดเบียด คลอเคลีย เรียกร้องการตอบสนองจากหญิงสาวอีกครั้งด้วยความสิเน่หา ทั้งที่เขาไม่เคยลวงเกินผู้หญิงคนไหนมาก่อนหากอีกฝ่ายไม่เต็มใจ ขณะที่สองแขนเรียวก็ยกขึ้นคล้องลำคอของคนตัวใหญ่อย่างเผลอไผล
ไรอันครางลึกในลำคอต่อการกระทำนั่น ก่อนจะถอนจูบออกมาอย่างแสนเสียดาย
“ถ้าคุณยังหลับตาพริ้มอยู่แบบนี้ ผมจะจูบคุณอีกครั้ง” เสียงทุ้มเอ่ยเตือน พลางใช้นิ้วคลึงกลีบปากสวยหนักเบาสลับกัน ตาคมก็จดจ้องเรียวปากสวยประหนึ่งถูกมนตร์สะกด จนอยากประกบปากแล้วมอบจูบดูดดื่มให้เธออีกสักครั้ง อดีตนายตำรวจหนุ่มไม่รอช้าที่จะทำอย่างใจปรารถนา ทว่าหญิงสาวกลับลืมตาขึ้นมาเสียก่อน
- ผู้เขียน
