เหนือนที | 4

1940 คำ

“จะให้พวกกูไปเป็นเพื่อนไหมอีนะโม” กิ่งถามขึ้นทันทีเพราะวันนี้มันเป็นวันที่นะโมจะไปสัก “ไม่ต้อง” นะโมตอบกลับไปเพราะเธอมีแผนการอยู่ในหัวเพราะฉะนั้นการไปคนเดียวมันดีที่สุด “ไม่ต้องแบบนี้มึงคิดอะไรอยู่” เดมี่ที่รู้ทันได้แต่ถามขึ้นเพราะเมื่อไหร่ที่นะโมเอ่ยปากห้ามหรือต้องการไปคนเดียวมันเป็นเพราะยัยคนนี้มีแผนอยู่ในใจ “ก็คิดอยากจับช่างสักไง” นะโมตอบกลับไปตามตรงเพราะความต้องการของเธอมันมีตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ เพียงแค่เห็นรูปร่างหน้าตาและความหล่อที่สาดส่องออกมา อีนะโมคนนี้มันอยากรู้จริงๆว่าช่างสักนทีตัวจริงจะหล่อแค่ไหน “มึงอย่าไปเยอะใส่เขานะอีนะโม ช่างสักนทีเขาไม่เหมือนคนที่มึงเคยเจอ” กิ่งพูดเป็นการเตือนเพราะช่างสักนทีเป็นยังไงทุกคนรู้ดี สาวๆที่พาไปกันไปสักต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน กิ่งก็ห่วงเป็นเพื่อนแรดๆอย่างนะโมไม่น้อย “เชื่อมือกูเถอะ” นะโมพูดขึ้นอย่างมั่นใจเพราะคนไหนที่ว่ายากนะโมก็ได้มาหมดแล้ว นับประสาอะไรกับช่างสักนที “อย่าคาดหวังไว้เยอะเพราะตกลงมาจะเจ็บ” เดมี่พูดขึ้นเพราะนะโมเป็นคนมั่นใจในตัวเอง ที่ผ่านมาหากนะโมต้องการผู้ชายคนไหน เธอก็ได้มาเพียงง่ายๆแต่สำหรับช่างสักนทีทุกคนรู้ดีว่ามันไม่ง่าย “โอ๊ยๆไม่คุยด้วยแล้ว กูไปก่อนนะจะถึงเวลานัดแล้ว” นะโมพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินออกมา ระหว่างทางที่เดินมายังลานจอดรถก็ส่งสายตาให้ผู้ชายไปทั่วเพราะการบริหารเสน่ห์สำหรับนะโมมันเป็นเรื่องปกติ “สวัสดีค่ะ ชื่อนะโมค่ะ” นะโมพูดขึ้นทันทีเมื่อมาถึงร้านสัก NNT tattoo “เชิญนั่งก่อนครับ เดี๋ยวช่างพร้อมทางเราจะเรียก” วินที่ไม่มีคิวสักในวันนี้พูดขึ้นก่อนจะเดินตรงเข้ามาเหนือนที ความจริงแล้วหน้าที่ต้อนรับลูกค้าไม่ได้เป็นหน้าที่ของใครแต่หากใครว่างก็สามารถมารับลูกค้าได้แต่หากทุกคนมีคิวสักหมด ช่างสักที่เป็นคนสักให้ลูกค้าคนนั้นก็ต้องออกมารับลูกค้าเอง “ดาวมหาวิทยาลัยคนที่จะสักกับมึงมาแล้วนที” วินพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เหนือนทีกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการสัก “มึงให้เขาเข้ามาเลยก็ได้ กูเตรียมของเสร็จแล้ว” เหนือนทีตอบกลับไปเพราะตอนนี้ทุกอย่างพร้อมแล้วเหลือเพียงเจ้าตัวนั่นแหละ “โคตรสวยเลยว่ะไอ้นที ดาวมหาวิทยาลัยลูกค้ามึงใส่เสื้อนักศึกษามากระดุมแทบปริ ส่วนกระโปรงที่ใส่ก็รัดรูปจนเห็นส่วนเว้าของร่างกาย” วินพูดออกไปตามความตรงเพราะดาวมหาวิทยาลัยปีนี้โคตรเด็ด “พูดมาก มึงไปตามเขาเข้ามาสักที” เหนือนทีพูดขึ้นอีกครั้งเพราะสิ่งที่วินกำลังสาธยายเขาไม่ได้อยากรู้เลย “เออๆทำโหดไปได้ เห็นแบบนี้กูก็กลัวนะไอ้นที” วินพูดขึ้นก่อนจะพาตัวเองออกมาและบอกคนสวยดาวมหาวิทยาลัยให้เข้าไปในห้องสักของช่างนที “สวัสดีค่ะ หนูชื่อนะโมนะคะพี่นที” นะโมที่เดินเข้ามาก็ได้แต่ยิ้มหวานแล้วพูดขึ้น ในรูปว่าหล่อแล้วแต่ตัวจริงกลับหล่อกว่าเป็นไหนๆ ทรงผมที่ตัดก็เท่ จมูกก็โด่ง ไหนจะสันกรามที่เห็นได้ชัด ทำเอาอีนะโมคนนี้อยากลูบไม่น้อย แน่นอนว่าเมื่อเหนือนทีมองหน้าดาวมหาวิทยาลัยที่เดินเข้ามา เพื่อนของเขาต่างอวยและบอกว่าสวยนักสวยหนามันสวยก็จริงแต่ก็ตกใจไม่น้อยเพราะผู้หญิงคนนี้มันคือยัยบ้าประสาทปากปลาร้าที่เถียงกับเขาเมื่อวันก่อน ดูท่าแล้วยัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้จะจำไม่ได้ถึงได้แต่ยืนยิ้มหน้าระรื่นแม้ว่าตอนนั้นกลับด่าเขามากมาย “ผมออกแบบลายเอาไว้ ลองดูนะว่าสนใจไหมหรือจะเอาเรียบๆแบบที่คุณส่งมาก็แล้วแต่” เหนือนทีพูดขึ้นพร้อมกับยื่นไอแพดให้อีกคนดู “เอาแบบที่พี่นทีออกแบบก็ได้ค่ะ” นะโมตอบกลับไปเพราะลายสักที่ช่างสักนทีออกแบบไว้มันสวยมากจริงๆ “ขนาดไหน” หลังจากปริ้นขนาดออกมาเหนือนทีก็ถามขึ้น “พี่นทีว่าขนาดไหนเหมาะกับตัวหนู” นะโมถามขึ้นพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองอย่างไม่มีอาย เธอจะสักที่สีข้างก่อนลอกลายก็ต้องวัดขนาดลงบนตัวของเธออยู่แล้ว ถอดเสื้อนักศึกษาออกตอนนี้ก็คงไม่เป็นอะไรหรอก แน่นอนว่าเหนือนทีที่เห็นก็ได้แต่โยนผ้าให้นะโม รู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่มาสักเพราะการถอดเสื้อแบบไม่มีอาย ดูก็รู้ว่าตั้งใจจะอ่อย “ขนาดนี้” เหนือนทีพูดขึ้นพร้อมกับทาบลายสักไว้ที่ลำตัวด้านข้าง แน่นอนว่าขนาดที่เหนือนทีเลือกมันเป็นที่พอใจทำให้นะโมไม่เปลี่ยนอะไร “นอนดีๆ” ตอนนี้การลอกลายและวาดเสริมเส้นที่ขาดหายเสร็จแล้วเหลือเพียงแค่การลงเข็มจริงเท่านั้น “ตะแคงข้างแล้วมันเมื่อย” นะโมพูดขึ้นพร้อมกับพยายามขยับตัวให้ชิดกับตัวของเหนือนที เป็นเพราะเธอสักที่ข้างลำตัวทำให้ต้องนอนตะแคงและหันหน้าเข้าหาช่างสักมีบ้างที่นอนตรงๆเพราะลายเส้น แผนการอ่อยเล็กๆจึงเกิดขึ้นนั่นคือการทำผ้าที่ปิดร่างกายหลุดบ้างหรือแม้แต่กระทั่งการบดเบียดหน้าอกให้ชิดกับแขนแกร่ง “เมื่อยก็ทนเพราะเธอเลือกตำแหน่งนี้เอง” เหนือนทีพูดขึ้นพร้อมกับลงมือสัก ถึงตอนนี้เธอคนนี้จะอ่อยมากแค่ไหนแต่เหนือนทีก็ไม่สนใจเพราะหน้าที่ของเขาคือสักให้เสร็จงานเท่านั้น ตอนนี้นะโมรู้ดีว่าคำพูดที่ทุกคนพูดต่อกันมาคงจะเป็นเรื่องจริงเพราะช่างสักนทีไม่แม้แต่จะสนใจเลย ต่อให้เธออ่อยมากแค่ไหน เขาจะพูดเยอะแค่ตอนที่เกี่ยวกับการสักเท่านั้นและเมื่อตกลงกันได้แล้วระหว่างการสักก็แทบจะไม่พูดอะไร “มือเบาขนาดนี้อยากรู้จังเวลาทำอย่างอื่นจะเบาด้วยไหม” นะโมที่ทนต่อความเงียบไม่ไหวก็ได้แต่พูดขึ้นเพราะอีกคนเงียบแบบไม่พูดอะไรออกมา “อ๊ะ ! เจ็บนะไอ้บ้า” นะโมถึงกับร้องออกมาเพราะความเจ็บที่อีกคนกดเข็มลงมาอย่างแรง “ถ้ายังไม่เงียบปาก ฉันจะกดเข็มให้ผิวเธอช้ำ” เหนือนทีพูดขึ้นเพราะรู้สึกหมั่นไส้นะโมคนนี้ไม่น้อย หากรู้ว่าเขาคือคนที่เธอด่าเมื่อวันก่อนมันจะเป็นยังไงเพราะวันนี้กับวันก่อนยัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว “พี่นทีจะใจร้ายจริงๆหรอ เมื่อกี้หนูก็เจ็บจะแย่” นะโมทำสีหน้าอ้อนๆเพราะเธอเจ็บจริงแบบไม่หยอก “อ๊ะ ! อ๊า ! กดเข็มแบบนี้เจ็บชะมัด” นะโมร้องขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้รู้ดีว่าอีกคนกำลังทำให้เธอเจ็บ “ซี๊ด…พี่นทีตรงนี้หนูเจ็บ” แน่นอนว่าอ่อยเพียงร่างกายคงไม่พอ ถึงจะไม่ได้เจ็บมากแต่นะโมก็ขอฟอร์มว่าเจ็บสักหน่อย “ฉันไม่ได้ลงแรงจะเจ็บอะไร” เหนือนทีถามขึ้นเพราะตัวเขากดเข็มแรงแค่ตอนแรกเพียงเท่านั้น ยัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้เวอร์ไปเอง “ซี๊ด…มันเจ็บ อ๊ะ อ่า” เสียงร้องของนะโมทำเอาเหนือนทีแทบไม่เป็นตัวเอง ถึงจะเคยได้ยินเสียงใครมานักต่อนักแต่บอกเลยว่าเสียงของยัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้ทำเขาใจเต้นแรงไม่น้อย “ถ้าเธอยังไม่เลิกร้องเวอร์ๆ สาบานว่าฉันจะกดเข็มให้หักคาผิวเธอ” แน่นอนว่าคำขู่นี้ได้ผล นะโมเงียบปากทันทีเพราะน้ำเสียงเรียบนิ่งที่แฝงไปด้วยความเอาจริง ตอนนี้นะโมทำได้เพียงแค่อ่อยทางสายตากับกัดปากของตัวเองเล่นๆเพื่อเป็นการยั่วอีกคนให้คล้อยตาม แน่นอนว่าผ้าที่ปกปิดร่างกายตอนนี้ก็ไม่ได้ปิดอีกต่อไปเพราะหน้าอกคู่สวยถูกปกปิดเพียงบราเซียเท่านั้น อีกทั้งนะโมยังดึงกระโปรงทรงเอของตัวเองให้ร่นขึ้นมาจนเห็นแก้มก้น ที่ทำแบบนี้เพราะเธออึดอัด กระโปรงมันรั้งขาและที่สำคัญเธอเองก็แอบอ่อยนิดๆ “รู้ไหมว่าที่เธอทำมันไม่ได้หน้ามองสักนิด” เหนือนทีพูดขึ้น ถึงให้หัวใจของเขาจะเต้นแรงแต่นั่นเป็นเพราะอีกคนหุ่นดีมากก็เท่านั้น หากถามว่าคิดอะไรไหมก็ตอบอย่างมั่นใจว่าไม่เพราะมันก็เหมือนกับผู้หญิงหลายๆคนที่มา “แล้วแบบไหนถึงหน้ามอง” เพราะนะโมก็แทบจะเอาสกิลการอ่อยมาใช้หมดแล้วแต่ช่างสักนทีไม่แม้แต่จะสนใจ “ไม่ใช่แบบเธอก็แล้วกัน” “ซี๊ด…เจ็บนะ อ๊า !” นะโมส่งเสียงขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เหนือนทีกดเข็มลงอีกแล้วและมันจึงทำเอาเธอต้องร้องออกมาอย่างกลั้นเสียงไม่อยู่ “เสร็จ” เหนือนทีพูดขึ้นพร้อมกับวางทุกอย่างในมือและถอดถุงมือออกดูผลงานของตัวเอง “สวยอะ” นะโมพูดขึ้นเพราะรอยสักรอยแรกของเธอมันสวยมากจริงๆ “เสร็จแล้วก็ลุกออกไป ฉันมีลูกค้าคนอื่นต่อจากเธอ” เหนือนทีพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้มันเสร็จหมดแล้วแต่ยัยคนนี้ยังนั่งอยู่แม้แต่จะแต่งตัวเสร็จแล้วก็ตาม นะโมเองก็ลุกตามคำพูดของเหนือนทีแต่เธอไม่ได้ลุกออกจากห้อง เธอเดินตรงมาหาเหนือนทีที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงบนตักแกร่งของเหนือนที “นี่ !” เหนือนทีที่ตกใจก็ผลักนะโมออกแต่ตังเมติดหนึบอย่างนะโมหรอจะยอมง่ายๆ เธอยกมือขึ้นโอบล้อมรอบลำคอของเหนือนที “พี่นทีขา ไม่สนใจหนูหน่อยหรอ” นะโมพูดขึ้นพร้อมกับคลอเคลียไปตามลำคอหนา แน่นอนว่าต่อให้เหนือนทีจะโดนผู้หญิงอ่อยมามากมายแต่ไม่เคยมีใครใจกล้าทำอะไรเหนือนทีมากเท่ายัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้ “ออกไปจากตัวฉัน” เหนือนทีพูดขึ้นเพราะตอนนี้เขากำลังรู้สึกอึดอัด การกระทำของนะโมไม่ได้ทำให้เขาคล้อยตามแต่เขากลับรู้สึกรำคาญ “จะออกได้ยังไงในเมื่อหนูชอบพี่นทีขนาดนี้” “ชอบฉันแต่วันก่อนยืนด่าฉันน่ะหรอยัยปากปลาร้า” ❤️ อุ้ย !

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more