หอคอยงาช้าง

1892 คำ

“เข้าใจแล้วล่ะ เดียร์ตั้งสตินะเก็บของใช้ส่วนตัว ปิดบ้านให้สนิท เดี๋ยวผมให้คนขับรถไปรับ อย่าเปิดประตูให้ใครเป็นอันขาด” “คือ คะ คุณเรย์คะ เดียร์ขอไปอยู่ที่ปากซอยได้มั้ยคะ ตอนนี้เดียร์ไม่กล้าอยู่ห้องคนเดียวจริง ๆ เพราะเขารู้ว่าเดียร์อยู่ตึกไหน น่ารู้แล้วด้วยว่าห้องไหน…” พื้นที่สาธารณะมีผู้คนจอแจอาจจะปลอดภัยกว่าเก็บตัวอยู่ในที่ที่ไม่มีใครเห็น “งั้นออกมายืนที่ที่มีคนพลุกพล่านนะ อย่าหลบมุม พยายามยืนตรงจุดมีกล้องวงจรปิด ถ้ามีคนรู้จักมายืนอยู่ด้วยยิ่งดี เดี๋ยวคนขับรถของผมจะโทรหา อีกอย่างเขาจะเรียกผมว่าแรมซีย์นะ” เมธากรบอกชื่อคนขับ ยี่ห้อรถและหมายเลขทะเบียน ที่สำคัญยังกำชับว่า “เกิดอะไรขึ้นกรี๊ดให้ดัง ๆ ดึงความสนใจคนให้ได้มากที่สุด อย่าอาย ระวังหน้าระวังหลังให้ดี” “ได้ค่ะ เดียร์จะระวังตัวค่ะ” “ดีมาก เดี๋ยวเจอกัน” แม้ใจจริงอยากขับรถไปรับเองด้วยซ้ำหากไม่ติดประชุมวาระเร่งด่วนที่เริ่มตั้งแต่ 5 โ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม