หนุ่มหล่อมาดขรึม เกิดติดอ่างกะทันหัน เพราะมือเหนียวหนึบเกาะแขนตัวเองไม่ยอมปล่อย ปรายหางตาไปมองร่างบางของคนที่ยึดเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เธอก็เอาแต่ก้มหน้า ไม่พูดไม่จาใดๆ
“พลอยกลับมาตั้งแต่เมื่อไรครับ ไหนบอกอยู่อังกฤษ”
“กลับมาสัปดาห์ก่อนนี้เองค่ะ พรุ่งนี้พลอยว่าจะไปหาภพที่บริษัทอยู่เชียว ดีเหลือเกินนะคะที่เราเจอกันวันนี้” เจ้าของคำพูด หว่านเสน่ห์ด้วยดวงตายั่วเย้า ปลายนิ้วเล็กเรียวเกลี่ยเบาๆ บนปกเสื้อของชายหนุ่ม สักพักก็ทำตาโตแปลกใจ “ตายแล้ว นี่ภพมาทานข้าวกับใครหรือคะ” ว่าพลางปรายตาไปมองเจ้าของหน้าซีดด้วยความเย้ยหยัน
“หรือว่า...มากับคู่ขาคนใหม่”
“ไม่เอาน่าพลอย” ภีรภพรีบปราม “แล้วนี่ พลอยมากับใครครับ”
“พลอยนัดกับเพื่อนไว้ค่ะ แต่ป่านนี้ยังไม่มาเลย ถ้าอย่างนั้น พลอยทานด้วยคนนะคะ ถือซะว่าภพน่ะเลี้ยงต้อนรับพลอย”
พูดจบ ร่างระหงก็รั้งกายแกร่งให้นั่งลงใกล้ๆ ใช้จังหวะที่ดวงตาดุคมกราดมองสตรีตรงข้า
