หลายวันผ่านไป
“จะโดนตบไหม”
ฉันเหลือบมองบรรดาผู้หญิงในคณะที่กำลังส่งสายตาไม่เป็นมิตร...หลังแดนพุ่งเข้ากอดคอฉันอย่างสนิทสนม
คือวันนี้นายลูกครึ่งมารอฉันหน้าห้องเรียนเพราะอยากไปกินข้าวด้วยกันที่โรงอาหาร คงเพราะไม่เจอหน้ากันหลายวัน เจ้าตัวเลยดักเจอหน้าตึกและนัดกินข้าวกะทันหันเสียเลย
“ใครมันจะกล้าตบเธอ” แดนถามติดตลก เขาชอบคิดว่าฉันถึกทนและมีมุมห้าวหาญในแบบที่ผู้หญิงด้วยกันไม่กล้าหาเรื่อง
แต่เปล่าเลย ครั้งหนึ่งฉันเคยมีปัญหากับหนึ่งในคนคุยของเขานะ แม้จะเคลียร์กันไปแล้ว แต่บรรดาแฟนคลับที่หลงใหลเขายังเหลืออีกเพียบ
“เอาเถอะ” เพราะไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ให้หงุดหงิด ฉันจึงเปลี่ยนเรื่อง พยายามไม่สนใจรังสีทิ่มแทงจากรอบข้าง
แดนเป็นเพื่อนฉัน ทำไมคนพวกนั้นต้องทำสายตาเหมือนจะฆ่าแกงกันด้วย
“แล้วน้องเอยอะ” ระหว่างเดินข้างกัน แดนก็หาเรื่องคุยตามปกติวิสัย
เออ พอพูดถึงเรื่องยัยเอย...
“วันนี้แดนมากินข้าวด
