ตื่นเต้นมากกับเรื่องที่ตนจะได้เป็นพ่อคน นอกจากคอร์สอบรมพ่อแม่มือใหม่ ก่อนกลับบ้านหมอหนุ่มยังแวะห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของบำรุงครรภ์ให้คุณแม่ แล้วเมื่อไหร่ที่รู้เพศลูก เขาตั้งใจไว้ว่าจะให้อินทีเรียมาออกแบบห้องให้เจ้าตัวเล็ก
“ดื่มนมหน่อยครับ” นายแพทย์น่านฟ้าวางนมอุ่นไว้บนโต๊ะทำงานในห้องนอนของตนกับดอกหญ้า ถึงแม้ว่าตั้งแต่พริ้มกลับมาเขาจะแยกไปนอนห้องรับแขกอีกห้อง แต่ยังเดินเข้าเดินออกห้องเดิมที่เคยนอนมาตลอดหลายปีเพื่อมาอาบน้ำ ด้วยของใช้ส่วนตัวอยู่ที่นี่ไม่ได้ขนย้ายไปไว้ที่อื่น
ดอกหญ้าเงยหน้าขึ้นมองหมอหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำ เขาทำเพราะอยากทำจริงๆ หรือแค่เพราะต้องการรับผิดชอบ “ขอบคุณนะคะ แต่ไม่ต้องก็ได้ค่ะ หนูไม่เคยให้ตัวเองกับลูกต้องอดอยาก ชั่วโมงที่แล้วพี่เอื้อยพึ่งเอานมนี่มาให้เหมือนกันค่ะ หนูดื่มแล้ว อิ่มแล้ว พี่น่านเอาไปให้คุณพริ้มเถอะ”
ไปดูแลผู้หญิงที่อยากดูแล อย่ามาฝืนทำในสิ
