เช้าวันใหม่ ซึ่งสายมากแล้ว เปลือกตาคู่สวยค่อย ๆ ขยับเปิดขึ้นอย่างช้า ๆ เพราะฤทธิ์ค็อกเทลสีสวยเมื่อคืนทำเอารู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัว
ดุจตะวันเปิดเปลือกตาขึ้นจนสุด เมื่อมองไปรอบ ๆ ห้องที่ตัวเองนอนอยู่ก็ทำให้เธอเริ่มนึกได้ว่าเมื่อคืนเธอมานอนห้องของเคลลี่ แล้วก็ทำให้เธอคิดไปถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อคืน
“ทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย” เสียงเล็กบ่นกับตัวเองเบา ๆ ไม่รู้เอาความใจกล้าหน้าด้านมาจากไหนถึงได้ขอให้เขาสอนเรื่องอย่างว่าให้ แต่มันก็แปลกที่เธอไม่ได้รู้สึกเสียใจ หรือเสียดายที่ถูกเขาพรากความบริสุทธิ์ไป
“ไม่อยู่เหรอ” ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบ ๆ ห้อง เมื่อไม่เห็นแม้แต่เงาของผู้เป็นเจ้าของ เธอจึงเดินออกมาดูตรงห้องนั่งเล่น แต่ว่าก็ไม่เจอ..
ระหว่างที่กำลังเดินหาเขารอบ ๆ คอนโด ดุจตะวันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูมาจากทางหน้าห้อง
“คุณ ไปไหนมาคะ” เธอเอ่ยถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นเคลลี่เดินหอบหิ้วข้าวของพะรุงพ
