ความรู้สึกผิดและตาสว่างของราจีฟ 2 คำพูดของหนูนิ่มวนเวียนอยู่ในหัวไปมา เพราะทิฐิของเขาทำให้ต้องมาเป็นแบบนี้ หนูนิ่มรักเขามาก ถึงแม้เขาจะไม่รักหนูนิ่มเลยสักนิด แต่หนูนิ่มก็ยังรักเขา เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปยังหน้าห้องผ่าตัด คุณอานนท์ คุณนายปานวาด คุณหญิงพิมพ์มาดาและราฟ ต่างหันมามองราจีฟเป็นสายตาเดียว “แม่…”ราจีฟโผล่เข้ากอดมารดาของเขาทันที “แม่...ฮือออ เพราะผมเองแม่ เป็นเพราะผมเองที่ทำให้หนูนิ่มเป็นแบบนี่ ผมมันเลว ฮือออ...”ราจีฟร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ เขากอดมารดาของเขาไว้แน่น ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว เขาอยากจะเป็นคนที่ไปอยู่ในห้องผ่าตัดแทนหนูนิ่ม เขาเจ็บเหลือเกิน เจ็บกว่าตอนที่ปานดาวทิ้งเขาไปอีก มันเจ็บปวดหนึบที่หัวใจราวกับแตกเป็นเสี่ยง “ฮือออ ราจีฟลูก… มันไม่ใช้ความผิดของลูกราจีฟ”คุณหญิงพิมพ์มาดากอดลูกชายคนเล็กกลับ เธอด่าลูกชายของเธอไม่ลงจริงๆสภาพลูกชายของเธอตอนนี้บอบช้ำพอๆกับริริน “ไม่...มันคือ