ความรักที่ไร้ค่า

กว่าจะฉลาดเป็นควายอยู่ตั้งนาน

กว่าจะฉลาดเป็นควายอยู่ตั้งนาน

ผ่านไป 1 อาทิตย์ไม่มีวี่แววว่าอาการของหนูนิ่มจะดีขึ้นเลยสักนิด ราจีฟเอาแต่นั่งเฝ้าที่หน้าห้องไปยอมไปไหน ข้าวปลาแทบไม่กิน อาการของหนูนิ่มและริรินค่อนข้างน่าเป็นห่วง ต้องเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด

“ติ๊ด….”เครื่องวัดสัญญาชีพจรดังขึ้น ทำให้พยาบาลที่อยู่ในห้องต้องรีบเข้ามาดู สัญญาตรวจจับชีพจรเตือนขึ้น เมื่อหัวใจของหนูนิ่มหยุดเต้นลง

“ไปตามหมอมาเร็ว หัวใจของคนไข้หยุดเต้นลง”เสียงพยาบาลโวยวายขึ้น ภายในห้องพยาบาลต่างพากันวิ่งวุ่นไปหมดเมื่ออยู่ดีๆหัวใจของคนไข้ตัวน้อยก็หยุดเต้นลง

แพทย์หนุ่มเข้ามาปั๊มหัวใจของหนูนิ่มทันที ร่างเล็กกระตุกขึ้นตามแรงชาร์ตครั้งแล้วครั้งเล่า ภายในห้องเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด

“หมอคะ ชีพจรยังไม่มาเลยค่ะ”พยาบาลสาวพูดขึ้น

แพทย์หนุ่มปั๊มหัวใจของหนูนิ่มอีกครั้ง แต่...อยู่ดีๆเขาก็หยุดปั๊มหัวใจแล้วกระซิบลงที่ข้างๆหูของคนไข้ตัวน้อย

“หนูนิ่ม...หนูไม่