“ป๊า...ตอนนี้ที่ฟาร์มกำลังยุ่ง ผมอาจจะไม่ได้กลับบ้านนะช่วงนี้”
“อะไรกัน ไหนบอกว่าแม่โคหายดีหมดแล้วไง ทำไมแกจะยุ่งอะไรอีก”
“งานที่ฟาร์มเร่ง แล้วช่วงนี้ก็มีออร์เดอร์จากต่างประเทศเยอะ”
“แล้วลูกน้องตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไม่ทันอีกเหรอ”
“ไม่ทัน พอดีคนที่ดูแลลูกค้าต่างประเทศลาคลอด ที่เหลือก็ไม่ถนัดดีลงานกับต่างชาติ อีกอย่างก็งานล้นมือกันหมดแล้ว”
“แล้วแกทำไง หาคนเพิ่มมั้ย”
“รับสมัครแล้ว แต่ยังไม่ได้”
“อะไรวะ งั้นให้เงินเดือนเยอะขึ้นอีกสิ”
“ทำแล้ว”
“ก็ไม่ได้เหรอ?”
เมื่อเห็นลูกชายพยักหน้า สาครก็เป็นกังวลแทนลูกชาย ที่ผ่านมานริสไม่เคยพูดว่าทำงานไม่ทันสักครั้ง แสดงว่าครั้งนี้เกินรับมือจริง
แล้วจะทำยังไง จะให้เตวิชญ์ไปช่วย ดูแล้วก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะฝ่ายนี้ก็งานยุ่งเหมือนกัน ขณะกำลังครุ่นคิดหาทางออกช่วยลูกชายอยู่นั้น
พลันสายตาก็มองเห็นหญิงสาวที่กำลังนั่งกินข้าวเงียบๆ รู้แล้วว่างานนี้ต้องให้
