ปัญวิชญ์เดินตามสิริญญาไป พอเดินไปถึงอย่างแรกเธอก็เก็บเศษแก้วที่ตกอยู่ข้างสระ ยิ่งเขาเห็นก็ยิ่งรู้สึกผิดที่ตนเองกลับมาช้า มองไปยังวิลล่าข้าง ๆ ชายสามคนที่อยู่ในอาการมึนเมา ก็ส่งเสียงดังร้องโห่แซวมาทางภรรยาของตน มือปลาหมึกกอดหญิงสาวสองคนนัวเนียอยู่โดยไม่มีความรู้สึกเกรงใจหรือสำนึกใด ๆ เลยสักนิด
“เอื้อง” เขาเรียกชื่อเธอ แต่หญิงสาวไม่หันไปมอง เธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ
หลังจากเก็บเศษแก้วเรียบร้อยแล้วก็นำเข้าไปเพื่อที่จะห่อใส่กระดาษทิ้ง เขาตามเข้าไปแล้วมองเธอทำสิ่งต่าง ๆ ไม่รู้ว่าตนเองยืนอยู่มองเธออยู่นานแค่ไหน รู้อีกทีเธอก็เช็กล็อกหน้าต่างและประตูทุกบาน แล้วเดินเข้าห้องนอนไปแล้ว
ความมึนเมาทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็เชื่องช้าไปหมด โดยเฉพาะสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เธอเข้าใจผิด ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกร้อนรน นี่มันเป็นอาการของคนที่ทำผิดแล้วกลัวภรรยาเข้าใจผิดอย่างนั้นหรือ
เขาตามเธอเข้าไปในห้องนอน
