ลัลนาเกิดใจเสาะขึ้นมากลางครันพยายามถีบตัวเองลุกขึ้นเพื่อจะหาทางหลีกหนีเขา
ทว่า
"จะหนีไปไหน?"
สะโพกกลมกลึงของเธอถูกตะครุบไว้ด้วยอุ้งมือหนาก่อนจะลากลงกลับมาเหมือนเดิม
"ไม่นะอาดัม...ฉันกลัว.."
ลัลนาส่ายหน้ายิกๆ อาดัมตรึงสะโพกของเธอเอาไว้ ค่อนจะเลื่อนขึ้นไปอยู่บนเรือนร่างสั่นเทา คางมนถูกฝ่ามือแข็งแรงจับเอาไว้เพื่อไม่ให้ลัลนาเบือนหน้าหนีเขา
กดจูบลงไปบนกลีบปากอีกครั้ง ลัลนาไม่มีเวลาแม้แต่จะปฏิเสธ ในขณะที่เธอกำลังเผลอเคลิบเคลิ้มกับรสหวานของจูบ อาดัมก็เลื่อนมือเขาไปตรงส่วนนั้นอย่างช่ำชอง
ความแข็งขึงถูกส่งเข้ามาตรงช่องทางลัลนาสะดุ้ง
อื้อ...มีแต่เสียงอู้อี้ที่ดังออกมาเพราะเรียวปากของเธอถูกรุกล้ำด้วยลิ้นร้อนที่ตวัดเขาไปกวาดกวานพัวพันในช่องปาก เขาไม่ให้โอกาสเธอได้เคลื่อนไหวตัวเอง
ความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่ค่อยๆดันเข้ามาตรงปากทางและแทรกเข้าสู่ภายในช้าๆ สองขาเรียวถูกชันขึ้น ลัลนารู้สึกว่าเธ
