Ep.2[งานหมั้น]
924 คำ
Ep.2 งานหมั้น
เช้าวันใหม่
"งื้อ~"ร่างเล็กปล่อยเสียงครางในลำคอออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาทับอยู่บริเวณหน้าท้องแบนราบของตัวเอง พร้อมขยับเปลือกตาถี่ๆเพื่อปรับรับแสงของเช้าวันใหม่ก่อนจะตกใจกับสิ่งตรงหน้าเมื่อลืมตาขึ้นมา
"คุณธาม"กิ่งเหมยครางเรียกชื่อคนที่นอนกอดเธอเบาๆ ว่าแต่คุณธามเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรนะ ทำไมเธอถึงไม่รู้ตัวแล้วทำไมคุณธามถึงเข้ามานอนกอดเธอ
"ตื่นแล้วหรอ"อีธานที่ตื่นขึ้นมาเห็นคนในอ้อมกอดตื่นแล้วและทำท่าขุ่นคิดอะไรบางอย่างคงหนีไม่พ้นเรื่องที่เขาแอบเข้ามาให้ห้องเธอนี่แหละ
"ถามทำไมไม่ตอบ"อีธานดุเบาๆเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่มองเขาแล้วเงียบ
"ขอโทษค่ะ"ขอโทษอีกแล้ว นี่เธอพูดคำอื่นไม่เป็นเลยหรือยังไงเนี่ย
"หนูพึ่งตื่นค่ะ"
ใบหน้านวลเงยขึ้นไปตอบคนตัวใหญ่ ก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดคุณธาม แต่เหมือนเขาจะรู้ทันเลยดึงเธอเข้าไปกอดไว้แน่นกว่าเดิมอีกเลยทำให้กิ่งเหมยขยับตัวออกจากเขาไม่ได้และกิ่งเหมยก็ไม่คิดที่จะต่อต้านเพราะกลัวอีกคนโกรธ
"อืม แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย"เขาถามออกไปพร้อมมองหานาฬิกา
"6 โมงเช้าค่ะ"กิ่งเหมยหันหน้าไปมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่ตรงหัวเตียงแล้วบอกกับอีธาน ส่วนอีธานก็พยักหน้ารับรู้
"คุณธามปล่อยหนูก่อนได้ไหมค่ะหนูหายใจไม่ออก"อะไรจะกอดแน่นขนาดนั้น กอดยิ่งกว่าโดนงูรัดเสียอีก หญิงสาวคิด
"อืม ทำไมเราตื่นเช้าจัง"อีธานคลายอ้อมแขนของตัวเองออกช้าๆแต่ก็ยังกอดร่างบางไว้เหมือนเดิมแค่กอดไว้หลวมๆเท่านั้นเอง
"คุณธามขอนอนต่ออีกสักหน่อยก็แล้วกัน"ว่าแล้วอีธานก็ค่อยเปิดเปลือกตาลงโดยไม่สนใจกิ่งเหมยที่ทำหน้างงอยู่เต็มไปด้วยคำถาม
"เดี๋ยวสิค่ะคุณธาม"หนูยังไม่ได้ถามเลยนะมาคุณเข้ามาในห้องหนูได้ยังไงนะจะมาชิ่งหลับก่อนแบบนี้ได้ยังไง
"คุณธาม ถ้างั้นก็ปล่อยหนูสิค่ะหนูจะลุกแล้ว"กิ่งเหมยบอกพร้อมพยายามแกะท่อนแขนแกร่งของอีกคนออกจากเอวของเธอแต่ก็ไม่เป็นผล
"นอนเป็นเพื่อนคุณธามหน่อย"อีธานพูดทั้งๆที่ยังหลับตา แล้วกระชับร่างเล็กเข้ามาใกล้อีก
"ก็ได้ค่ะ"ขัดใจไปก็เท่านั้นแหละ ยังไงเราสองคนก็ต้องหมั้นแล้วก็แต่งงานกันอยู่ดี ซ้อมไว้จะได้ชิน จากนั้นกิ่งเหมยก็เผลอหลับตามเขาไปอีกรอบ
พิธีหมั้น ระหว่าง นายอีธาน หยาง และ นางสาว กิ่งเหมย ชัยดำรง
อีธานที่อยู่ในชุดไทยสีทอง เสื้อทรงกระบอกแขนยาว นุ่งโจงกระเบน พร้อมมีผ้าแพรคาดเบี่ยงไว้ที่ไหร่อีก ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ หล่อ ดูดี ไม่ว่าจะอยู่ในชุดอะไรเขาก็ดูดีไปซะหมด
ส่วนกิ่งเหมยก็อยู่ในชุดไทยสีทองเหมือนกัน เกาะอกสีทองที่มีผ้าสะใบพาดพับขึ้นไปไว้ทางด้านหลังทั้งสองข้าง ผมถูกมัดรวบตึงไปไว้ที่ด้านหลังอย่างสวยงาม ใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มสีจากเครื่องสำอ่างบางๆ ใบหน้าสวยหวานอย่างไม่มีที่ติ
"อ้าว ได้เวลาสวมแหวนแล้วลูก ตาธามสวมแหวนให้น้องเลยลูก"คุณหญิงไพลินเอ่ยบอกหลานชายเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม
อีธาน หยิบแหวนเพชรเม็ดงามออกมาจากกล่องกำมะหยีสีแดงแล้วนำไปสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของหญิวสาวที่ตนรัก ส่วนกิ่งเหมยพออีธานสวมแหวนให้กับตัวเองเสร็จก็ก้มลงกราบเข้าที่หน้าตักแกร่งโดยมีมือของอีธานรองรับไหว้อยู่ ก่อนผละตัวขึ้นมาแล้วหยิบแหวนอีกวงขึ้นมาสวมใส่ให้กับอีธาน
พิธีการหมั้นหมายก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนเสร็จพิธี
"ย่าขอให้หลายสองคนมีความสุขมากๆนะลูก"คุณหญิงไพลินอวยพรที่กับหลานชายแล้วหลานสาว
"ครับ/ค่ะ" ทั้งคู่ยิ้มรับ
"ถ้างั้นย่าไปก่อนดีกว่านะเราสองคนจะได้ไปพักผ่อน"ว่าจบก็เดินออกจากห้องไป ปล่อยให้อีธานกับกิ่งเหมยอยู่ตามลำพัง
"คุณธามคะ ทำไมต้องให้หนูมานอนที่ห้องคุณธามด้วยค่ะ"กิ่งเหมยถามออกไปอย่างไม่เข้าใจเมื่ออยู่ด้วยกันสองต่อสอง เพราะแค่หมั้นกันไว้แล้วทำไมต้องให้เธอมานอนห้องเดียวกันกับเขาด้วยยังไม่แต่งงานกันเสียหน่อย
"เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะคะ จะมานอนอยู่ห้องเดียวกันได้ยังไงค่ะ"
"สำหรับคุณธามหมั้นแล้ว หนูก็ต้องย้ายมาอยู่ที่ห้องนี้กับคุณธาม"
จะบ้าหรือไงกันแค่หมั้นนะ ยังไม่ได้แต่ง แต่ก็ทำได้เพียงตะโกนร้องในใจเพราะถ้าพูดออกมามีหวังโดนคนเจ้าเผด็จการดุแน่ๆ
"ตามนี้แหละ ไปอาบนํ้าได้แล้ว จะได้นอนกันสักที" อีธานบอกตัดบทสนทนา
"ค่ะ" ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ มีแต่ทำตามคำสั่งของคู่หมั้นหมาดๆอย่างเลี่ยงไม่ได้

- ผู้เขียน
