Ep.3[อยู่ด้วยกัน]
662 คำ
Ep.3 อยู่ด้วยกัน
"คุณธามตื่น วันนี้ไม่ต้องไปทำงานหรอค่ะ"กิ่งเหมยพยายามปลุกคนที่นอนซุกหน้าลงกับหมอนอยู่อย่างเหนื่อยใจ เพราะเธอปลุกคุณธามเขาตั้งนานแล้วยังไม่ยอมลุกเลย คนอะไรหลับลึกขนาดนั้น
คือพอตั้งแต่เธอหมั้นกับคุณธามเราสองคนก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่ฮ่องกงทันที แล้วเธอก็ย้ายมาเรียนที่นี่ด้วย ผ่านไปเกือบอาทิตย์แล้วที่เธอมาอยู่กับคุณธามที่นี่ วันนี้เธอไม่มีเรียนแต่คุณธามนี่สิไหนว่ามีประชุมแต่ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่มีท่าว่าจะตื่น ไม่รู้ว่าแกล้งหลับหรือเปล่า
"คุณธามอะ"กิ่งเหมยเรียกชื่อคนที่ไม่ยอมตื่นอีกครั้งก็นั่งหันหลังและกอดอกทันที ด้วยท่าทีที่แสนงอน ไม่ลุกก็ไม่ต้องลุก คราวหน้าจะไม่ปลุกแล้ว
พรึ่บ!!
"งอนคุณธามหรอครับ หืม~"อีธานลุกขึ้นนั่งแล้วกอดซ้อนหลังร่างบางและใช้หน้าเกยไว้ที่ไหล่มน
"คุณธามแกล้งหนูหรอค่ะ"กิ่งเหมยพูดพร้อมกับทำหน้ายุ้ยใส่ จนคนตัวใหญ่หอมแก้มนวลอย่างมั่นเขี้ยว
ฟอดดด~
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี้คุณธามตามใจเธอทุกอย่าง ไม่เคยขัดใจ อยากได้อะไรก็หามาให้ ไม่เคยดุ ไม่เคยด่าหรือว่าอะไร ต่างจากตอนเจอกันก่อนงานหมั้นอย่างฟ้ากับเหว เพราะตอนนี้คุณธามทั้งอบอุ่น เอาใจใส่ฉเธอทุกอย่าง เธอเลยไม่ค่อยเกร็งเวลาต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับคุณธามเขาสักเท่าไร เลยเอาแต่ใจไปหน่อย อิอิ!!!
แต่เวลาคุณธามอยู่ต่อหน้าลูกน้องเนี่ยสิโคตรน่ากลัวเลยอะ ต่างจากที่อยู่กับเธอเป็นอย่างมากใบหน้าดุจ้องมองลูกน้องเหมือนจะฆ่าจะแกงกันอย่างไรนั้น
"เปล่า คุณธามไม่ได้แกล้งหนูสักหน่อย" แค่เขายังไม่อยากลุกเฉยๆและจะดูว่าอีกคนจะทำอย่างไรกับเขา
"ไม่แกล้ง งั้นก็ลุกขึ้นไปอาบนํ้าสิค่ะ มีประชุมไม่ใช่เหรอค่ะ"
"ขี้งอนจังเลยเราเนี่ย วันนี้คุณธามว่างครับประชุมเลื่อนไปเป็นอาทิตย์หน้า"อีธานบอกแล้วยกร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก
"เอ้า!!! แล้วทำไมไม่บอกหนูล่ะค่ะ หนูเลยทำให้คุณธามตื่นแต่เช้าเลย"กิ่งเหมยพูดอย่างรู้สึกผิด จากที่งอนก็รู้สึกผิดที่ปลุกให้เขาตื่น
"ไม่เป็นไรครับ หนูปลุกคุณธามนะดีแล้ว วันนี้หนูไม่มีเรียนเดี๋ยววันนี้คุณธามพาหนูไปเที่ยวดีไหม หืมม~"
"จริงเหรอค่ะ"กิ่งเหมยพูดอย่างตื่นเต้นแล้วหันไปเอาแขนเล็กโอบคอของอีธานแล้วส่งยิ้มหวานให้ จนคนอีกคนอดยิ้มกลับไม่ได้
"จริงครับ แต่ขอคุณธามอาบนํ้าแป๊บนึ่งนะครับ" เขาบอกเธอเสียงนุ่ม
"ค่ะ"
จุ๊ฟ~
อีธานจูบลงที่ริมปากบางอย่างนุ่มนวลก่อนผละออก เพราะกลัวทำอะไรคนตัวเล็กมากไปกว่านี้ เขารู้ว่าเธอยังไม่พร้อมแต่เขาก็จะรอจนกว่าเธอจะพร้อมที่จะมอบทั้งตัวและหัวใจให้กับเขาอย่างเต็มใจ
"หน้าแดงหมดแล้วเรา"อีธานเอ่ยแซวคนบนตักยิ้มๆ
"มะไม่แดงสักหน่อย คุณธามไปอาบนํ้าได้แล้วค่ะหนูอยากไปเที่ยวแล้ว"กิ่งเหมยรีบบอกปัดพร้อมเปลี่ยนเรื่องทันที
"ครับๆ งั้นหนูรอคุณธามแป๊บนึ่งนะ ฟอด~"อีธานบอกก็ไม่วายกดจมูกคมลงที่แก้มนวลอีกครั้งก่อนจะยกคนตัวเล็กออกจากตักแล้วลงจากเตียง พร้อมเดินยิ้มอย่างมีความสุขตรงเข้าไปในห้องนํ้า ปล่อยให้กิ่งเหมยนั่งหน้าแดงด้วยความเขินอายอยู่ที่เตียง~
- ผู้เขียน
