Ep.3[อยู่ด้วยกัน]

662 คำ
Ep.3 อยู่ด้วยกัน "คุณธามตื่น วันนี้ไม่ต้องไปทำงานหรอค่ะ"กิ่งเหมยพยายามปลุกคนที่นอนซุกหน้าลงกับหมอนอยู่อย่างเหนื่อยใจ เพราะเธอปลุกคุณธามเขาตั้งนานแล้วยังไม่ยอมลุกเลย คนอะไรหลับลึกขนาดนั้น คือพอตั้งแต่เธอหมั้นกับคุณธามเราสองคนก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่ฮ่องกงทันที แล้วเธอก็ย้ายมาเรียนที่นี่ด้วย ผ่านไปเกือบอาทิตย์แล้วที่เธอมาอยู่กับคุณธามที่นี่ วันนี้เธอไม่มีเรียนแต่คุณธามนี่สิไหนว่ามีประชุมแต่ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่มีท่าว่าจะตื่น ไม่รู้ว่าแกล้งหลับหรือเปล่า "คุณธามอะ"กิ่งเหมยเรียกชื่อคนที่ไม่ยอมตื่นอีกครั้งก็นั่งหันหลังและกอดอกทันที ด้วยท่าทีที่แสนงอน ไม่ลุกก็ไม่ต้องลุก คราวหน้าจะไม่ปลุกแล้ว พรึ่บ!! "งอนคุณธามหรอครับ หืม~"อีธานลุกขึ้นนั่งแล้วกอดซ้อนหลังร่างบางและใช้หน้าเกยไว้ที่ไหล่มน "คุณธามแกล้งหนูหรอค่ะ"กิ่งเหมยพูดพร้อมกับทำหน้ายุ้ยใส่ จนคนตัวใหญ่หอมแก้มนวลอย่างมั่นเขี้ยว ฟอดดด~ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี้คุณธามตามใจเธอทุกอย่าง ไม่เคยขัดใจ อยากได้อะไรก็หามาให้ ไม่เคยดุ ไม่เคยด่าหรือว่าอะไร ต่างจากตอนเจอกันก่อนงานหมั้นอย่างฟ้ากับเหว เพราะตอนนี้คุณธามทั้งอบอุ่น เอาใจใส่ฉเธอทุกอย่าง เธอเลยไม่ค่อยเกร็งเวลาต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับคุณธามเขาสักเท่าไร เลยเอาแต่ใจไปหน่อย อิอิ!!! แต่เวลาคุณธามอยู่ต่อหน้าลูกน้องเนี่ยสิโคตรน่ากลัวเลยอะ ต่างจากที่อยู่กับเธอเป็นอย่างมากใบหน้าดุจ้องมองลูกน้องเหมือนจะฆ่าจะแกงกันอย่างไรนั้น "เปล่า คุณธามไม่ได้แกล้งหนูสักหน่อย" แค่เขายังไม่อยากลุกเฉยๆและจะดูว่าอีกคนจะทำอย่างไรกับเขา "ไม่แกล้ง งั้นก็ลุกขึ้นไปอาบนํ้าสิค่ะ มีประชุมไม่ใช่เหรอค่ะ" "ขี้งอนจังเลยเราเนี่ย วันนี้คุณธามว่างครับประชุมเลื่อนไปเป็นอาทิตย์หน้า"อีธานบอกแล้วยกร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก "เอ้า!!! แล้วทำไมไม่บอกหนูล่ะค่ะ หนูเลยทำให้คุณธามตื่นแต่เช้าเลย"กิ่งเหมยพูดอย่างรู้สึกผิด จากที่งอนก็รู้สึกผิดที่ปลุกให้เขาตื่น "ไม่เป็นไรครับ หนูปลุกคุณธามนะดีแล้ว วันนี้หนูไม่มีเรียนเดี๋ยววันนี้คุณธามพาหนูไปเที่ยวดีไหม หืมม~" "จริงเหรอค่ะ"กิ่งเหมยพูดอย่างตื่นเต้นแล้วหันไปเอาแขนเล็กโอบคอของอีธานแล้วส่งยิ้มหวานให้ จนคนอีกคนอดยิ้มกลับไม่ได้ "จริงครับ แต่ขอคุณธามอาบนํ้าแป๊บนึ่งนะครับ" เขาบอกเธอเสียงนุ่ม "ค่ะ" จุ๊ฟ~ อีธานจูบลงที่ริมปากบางอย่างนุ่มนวลก่อนผละออก เพราะกลัวทำอะไรคนตัวเล็กมากไปกว่านี้ เขารู้ว่าเธอยังไม่พร้อมแต่เขาก็จะรอจนกว่าเธอจะพร้อมที่จะมอบทั้งตัวและหัวใจให้กับเขาอย่างเต็มใจ "หน้าแดงหมดแล้วเรา"อีธานเอ่ยแซวคนบนตักยิ้มๆ "มะไม่แดงสักหน่อย คุณธามไปอาบนํ้าได้แล้วค่ะหนูอยากไปเที่ยวแล้ว"กิ่งเหมยรีบบอกปัดพร้อมเปลี่ยนเรื่องทันที "ครับๆ งั้นหนูรอคุณธามแป๊บนึ่งนะ ฟอด~"อีธานบอกก็ไม่วายกดจมูกคมลงที่แก้มนวลอีกครั้งก่อนจะยกคนตัวเล็กออกจากตักแล้วลงจากเตียง พร้อมเดินยิ้มอย่างมีความสุขตรงเข้าไปในห้องนํ้า ปล่อยให้กิ่งเหมยนั่งหน้าแดงด้วยความเขินอายอยู่ที่เตียง~
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม