“ฉันขอโทษที่ตื่นสายอีกแล้ว”
เธอเดินเข้ามาหาเขา ก้มหน้าเหมือนคนยอมรับผิดแต่โดยดี ขณะที่เขากำลังพาเจ้าร็อกกี้กลับจากเดินเล่นที่ชายหาดตอนเช้า
“คุณทานอะไรรึยัง” เธอถามขึ้น
“ยัง” เขาตอบทันที
“แล้วคุณอยากทานอะไรคะ”
เธอรีบถาม เพื่อจะให้เขาลืมเรื่องที่เธอตื่นสาย
“อะไรก็ได้” เขาตอบเสียงเรียบเช่นเดียวกับใบหน้า
“งั้น ฉันทำข้าวต้มหมูสับให้คุณกินดีไหม เช้า ๆ อากาศเย็น ๆ แบบนี้กินข้าวต้มอุ่น ๆ ดีต่อร่างกายด้วย มันเป็นอาหารมื้อเช้าที่คนไทยชอบกินกัน รับรองว่าคุณจะต้องชอบแน่ ๆ”
“อือ”
เขาตอบสั้น ๆ ใบหน้างามผุดรอยยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เธอรู้สึกดีที่เขาจะกินในสิ่งที่เธอเสนอมา ดวงตาคมเผลอจ้องมองรอยยิ้มนั้น แต่พออีกฝ่ายรู้ตัวเองเธอก็รีบหุบรอยยิ้มหวานนั้นลงแล้วหันกลับเดินเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็ว เขาเองก็มีความรู้สึกแปลกขึ้นในใจอย่างบอกไม่ถูก
รษาเข้าครัวไปไม่ถึงชั่วโมงเขาก็ได้กลิ่นข้าวต้มหอมกรุ่นลอยอ
