"ปล่อยฉันได้แล้ว!" ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดสนิท บัวบูชาก็สะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของปฐวี แล้วหันกลับไปเล่นงานเขาทันที
"คุณลืมข้อตกลงข้อที่สามย่อหน้าที่สองไปแล้วหรือไง ว่าเราจะไม่แตะเนื้อต้องตัวกัน แต่เมื่อกี้คุณ...คุณ..." หล่อนโกรธจัดจนพูดไม่ออก คนที่ยืนนิ่งอยู่จึงช่วยต่อประโยคให้
"แต่เมื่อกี้ผมจูบคุณงั้นเหรอ"
"หยุด! อย่าพูดคำนั้นออกมานะ" เธอกระแทกเสียงใส่แล้วยกมือขึ้นปิดหู
"อ้าว! ก็เห็นอ้ำๆ อึ้งๆ คิดว่าคงอายเลยต่อประโยคให้ อันที่จริงแทนที่จะด่าผม คุณควรจะขอบคุณผมมากกว่านะ เพราะถ้าเมื่อกี้ผมไม่พูดและไม่ทำแบบนั้นคนพวกนั้นจะคิดยังไง คงพากันคิดว่าผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะกล้ามาค้างอ้างแรมกับผู้ชายสองต่อสอง ถ้าไม่ใช่ผู้หญิง..."
"ใครจะคิดยังไงก็ช่างฉันไม่สน เพราะฉันรู้ตัวเองดีว่าเป็นยังไง แล้วเมื่อกี้ก็อย่าหวังว่าฉันจะถือบุญคุณด้วย" บัวบูชาพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่ปฐวีจะพูดจบ
"ก็ได้" พ่อเลี้ยงหนุ่มรับคำง่
