"ฝนตกหนักขนาดนี้ สงสัยเราต้องรอให้ฝนหยุดก่อนแล้วล่ะ หรือไม่ก็...ต้องนอนที่นี่"
"อะไรนะ นอนที่นี่? ที่โรงพยาบาลนี่น่ะเหรอ" บัวบูชาเอ่ยถามแววตาฉงน
"ใช่ คุณจะนอนตรงไหนก็เลือกเอานะ" คนถูกถามตอบด้วยใบหน้าไม่มีรอยยิ้มล้อเล่น แต่เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้ามุ่ย เขาก็ยิ้มระรื่นแล้วเอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่อย่างอารมณ์ดี
"ผมล้อเล่นหรอกน่าคุณ นี่อย่าบอกนะว่าเชื่อจริงๆ น่ะ"
เมื่อรู้ว่าเขาแค่ล้อเล่น บัวบูชาก็สะบัดหน้าพรืดไปทางอื่นอย่างหงุดหงิด พร้อมกับบ่นพึมพำกับตัวเอง
"ก็ใครจะไปตรัสรู้ล่ะว่าพูดเล่นพูดจริง ดูทำหน้าเข้าสิจริงจังอย่างกับจะไปประชุมผู้นำเอเปค"
คนที่จริงจังเป็นการเป็นการตลอดเวลาอย่างปฐวี พอพูดเล่นก็ไม่มีใครคิดว่าเขาพูดเล่น บัวบูชาก็เช่นกันไม่คิดว่าเขาจะมีอารมณ์พูดเล่นเหมือนกับคนอื่น หนำซ้ำยังชอบทำหน้าตาเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้ตลอดเวลาอีกด้วย
"หึ...ดูท่าฝนคงไม่หยุดง่ายๆ คืนนี้คงต้องหาโรงแรมนอนไปก่อ
