"ว้าว! อาหารหน้าตาน่ากินทั้งนั้นเลย เห็นทีเย็นนี้ต้องกินเยอะๆ แล้วละค่ะ ไม่ได้กินอาหารฝีมือป้าสายมาสักพักแล้ว แต่เอ๊ะ! ดูแล้วไม่ใช่อาหารพื้นบ้านที่เคยกินเลยนะคะ หรือว่าป้าสายไปเรียนทำอาหารเพิ่มมาคะเนี่ย" เขมจิราแกล้งเอ่ยอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นอาหารหลายอย่างหน้าตาแปลกตาบนโต๊ะอาหาร
รสชาติก็งั้นๆ แหละอีแก่ ฉันก็แค่แกล้งชม คอยดูเถอะถ้าฉันได้เข้ามาเป็นนายหญิงในบ้านหลังนี้เมื่อไหร่ จะไล่แกกับลูกออกคนแรกเลย...
"บ้านตัวเองไม่มีข้าวกินหรือไง" เด็กหญิงก้มหน้าบ่นพึมพำพลางเบะปาก ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างเมื่อบัวบูชาเดินเข้ามา
"รีบมานั่งเร็วๆ เลยค่ะแม่บัว หนูหิวใจจะขาดแล้วค่ะ" บัวบูชาค่อยๆ หย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ข้างหนูน้อยอย่างเกร็งๆ พร้อมกับสบตาหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
"สวัสดีค่ะคุณหมอ จำฉันได้ไหมคะ เราเคยเจอกันวันที่หนูทับทิมไข้ขึ้นสูง"
"อ๋อ...จำได้ค่ะ สวัสดีค่ะ ฉันบัวบูชานะคะ" บัวบูชาแนะนำ
