โฉมฉายนอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่บนเตียงคนไข้ เพื่อรอดูอาการภายในห้องฉุกเฉิน แต่แล้วเสียงพูดคุยของเหล่านางพยาบาลก็ดังแว่วเข้ามาในหู
"อยากไปที่แบบนั้นเหมือนคุณหมอบัวจริงๆ ดีไม่ดีไปเจอและตกหลุมรักกับพ่อเลี้ยง จะได้ไม่ต้องมาเข้าเวรฯ งกๆ แบบนี้"
"นั่นสิ ถ้ามีแบบนั้นจริง ฉันก็พร้อมจะพลีกายถวายชีวิตให้เลย แต่ไม่ต้องถึงกับระดับพ่อเลี้ยงก็ได้ ขอแค่แบบละมุนๆ ผิวขาว น่ารักๆ ฉบับหนุ่มเหนือก็พอ อยากไปกินข้าวซอยเชียงใหม่ เห็นทีจะต้องให้คุณหมอบัวแนะนำให้สักคนแล้วล่ะ" พยาบาลสองคนคุยกันเรื่องบัวบูชา โดยไม่รู้ว่าคนที่นอนอยู่หลังผ้าม่านคือโฉมฉาย
คุณหมอบัว? หรือว่าจะเป็นนังบัวบูชา มันอยู่ที่เชียงใหม่งั้นเหรอ แล้วมันเสนอหน้าไปทำอะไรที่นั่น...
เพียงแค่ได้ยินชื่อบัวบูชา โฉมฉายก็หายจากอาการสะลึมสะลือทันที
"โอ๊ย! คุณหมอจะเอาเวลาไหนมาแนะนำให้เธอ ไปอยู่ที่โน่นก็คงเจอแต่คนไข้เหมือนที่นี่ ได้ยินเสียงคุยกับพี่วิภาทีไ
