นายแพทย์ก้องภพ หรือ หมอก้อง Talks
“เดี๋ยว ไอ้เสือ” ผมกำลังจะเดินออกจากห้องพักไอ้ปั้น หลังจากมาเยี่ยมมันเพราะมันได้รับบาดเจ็บ มันเรียกและดึงแขนผมไว้
“มีไร”
“มึงจะรีบไปไหน”
“กลับไปนอน ถามแปลก” มันยังจ้องหน้าผมต่อ
“เอาความจริง มึงกับทานตะวันนี่ยังไง วันก่อนพี่แดงบอกพวกมึงเดินจูงมือกันออกไป”
“กูกับตะวันกำลังคบกัน”
“ห๊ะ นานแค่ไหนแล้ว” ตอนนี้เราอยู่ในห้องกันสามคน ผม ไอ้ปั้น ไอ้พี พวกเราสามคนไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้ว เพียงแต่ผมจะตอบได้ก็ต่อเมื่อมีคนถามไง เพราะทานตะวันสั่งห้ามไม่ให้ผมพูดก่อน
“ได้สัปดาห์กว่า ๆ แล้ว”
“แล้วเรื่องมึงกับขวัญล่ะ” ไอ้พีมันถามขึ้น
“ไม่รู้สิ ขวัญเหมือนกับแก้วที่กูเคยทำแตก กูก็เสียใจนะ แต่มันกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว” ไอ้ปั้นกับไอ้พียังคงนิ่งฟังผมพูด
“แต่ทานตะวันเหมือนความสุขที่กูตามหา”
“อย่าบอกนะว่าตะวัน เหมือนผู้หญิงที่มึงตามหา” ไอ้ปั้นถามผมขึ้นมา
“ไม่เห
