ทานตะวัน Talks
“ไว้ไปกินบนห้องนะคะ ที่นี่คนเยอะ”
“สัญญา”
“ด้วยเกียรติของเนตรนารี”
“ตะวัน”
“คะ”
“อย่าน่ารักมากนักสิ ผมต้องอดทนแค่ไหนรู้ไหม”
“คุณหมอ เวอร์ไปละ” ดูสิอ้อนเกินเบอร์มาก เวลาอยู่กับพยาบาลหรือ extern นี่หน้าโหดเชียว
“คุณรู้ไหม ทำไมแมวถึงชอบคลอเคลีย”
“ไม่รู้ค่ะ ทำไมเหรอคะ” ไม่พูดเปล่าหมอก้องยังเอาแก้มมาถูแก้มฉันอีก มือก็ลูบไล้ตามแขน
“เพราะมันอยากทิ้งกลิ่นไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ” หมอก้องเงยหน้ามามองตาฉัน...แล้ว...คำพูดที่หลุดออกมาแทบทำให้ฉันอยากจะลากเขากลับคอนโด...เฮ้ย กุลสตรีค่ะทานตะวัน
“คืนนี้ผมขอทิ้งกลิ่นไว้กับตะวันเยอะ ๆ นะครับ”
“แล้วใครห้ามหมอล่ะคะ” อ่อยแฟนคงไม่มีใครว่าใช่ไหม
“ปะ กลับกัน หมดเวลาแล้ว”
ระหว่างทางที่เดินออกมาจากห้องพักของเขาก็เจอพี่พยาบาลเดินผ่านมา หมอก้องก็ไม่ได้สนใจว่าใครจะมอง ยังกุมมือฉันแน่น พอออกมาข้างนอกแล้วหมอก้องก็นิ่งไม่ได้แสดงอาการคุณหม
