บำเรอหัวใจจอมโจรพยัคฆ์

" ว๊าว!! สวยมากเลยค่ะคุณอัญชัน คืนนี้รับรองว่าคุณหนูของนมจะต้องสวยและโดดเด่นที่สุดในงานแน่นอนค่ะ " นมแจ่มคนรับใช้เก่าแก่ของของบ้านทัตเทพกาญเอ่ยชมผู้เป็นเจ้านายของตัวเองคุณหนูตัวน้อยผู้แสนน่าสงสารของนมแจ่ม " หรอคะนม " สายตาห่อเหี่ยวไร้อารมณ์และไร้ซึ่งเรี่ยวแรงของร่างบอบบางอย่าง อัญชัน อลิสา ทัตเทพกาญ ลูกสาวคนเล็กนอกสายตาของนายเกรียงไกร ทัตเทพกาญ อย่าว่าแต่นอกสายตาเลยเรียกว่าเธอไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำจะถูกต้องกว่า " อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ นมใจคอไม่ค่อยดี เดี๋ยวถ้าคุณพ่อมาเห็นท่านจะไม่พอใจเอานะคะ " นมแจ่มเอ่ยเตือนเพราะหลายต่อหลายครั้งที่คุณหนูของเธอมักจะโดนลงโทษเพราะทำอะไรขัดใจผู้เป็นพ่ออยู่เรื่อย บางเรื่องเธอก็มองว่าไม่สมควรลงโทษเลยด้วยซ้ำแต่คุณหนูของเธอก็เหมือนกับเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนบ้านนี้ตลอดมา " ไม่ว่าอัญจะทำยังไงจะยิ้มหรือไม่ยิ้มยังไงซะคุณพ่อก็ไม่ได้ชอบอัญขึ้นมาหรอกค่ะนม ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาอัญก็มีค่าแค่เป็นเงาเท่านั้น " อัญชันพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ หากเธอแข็งแรงและเก่งได้สักครึ่งหนึ่งของอีกคนก็คงจะดีไม่น้อยคุณพ่อคงให้ความรักและความสำคัญกับเธอบ้าง " คุณหนู... " นมแจ่มเมื่อได้ฟังก็แทบอยากร้องไห้ออกมาเสียตรงนั้นเพราะสงสารจับใจ เด็กคนหนึ่งที่ไม่ได้มีความผิดอะไรแต่กลับไม่ได้รับความรักความอบอุ่นเพียงเพราะว่าเกิดมาร่างกายไม่แข็งแรงเหมือนกับอีกคน กริ๊ง!! กริ๊ง!!! กริ๊ง!! เสียงโทรศัพท์มือถือของอลิสาที่อยู่ภายในห้องของโรงแรมชื่อดังที่อลิสากำลังแต่งตัวอยู่ดังขึ้นในขณะที่เธอแต่งหน้าและแต่งตัวเสร็จพอดี เมื่อเห็นรายชื่อที่โทรเข้ามาก็ถึงกับถอนหายใจก่อนจะรับสายอย่างจำใจ " ฮัลโหลค่ะคุณพ่อ " " แกลงมาได้แล้วแขกเหรื่อมากันครบแล้ว อย่าปล่อยให้คนอื่นรอนานแกนี่มันเสียมารยาทจริงๆไม่ได้เรื่อง! " ถ้อยคำสาดเสียเทเสียที่เธอได้ยินมันมาแล้วแบบนี้นับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็ยังไม่เคยชินสักที " ค่ะ คุณพ่อรออัญสักครู่นะคะ อัญกำลังจะลงไปค่ะ " หญิงสาวที่วันนี้มาในลุคผมยาวตรงสลวยสีดำรับกับใบหน้าที่จิ้มลิ้มน่ารักอยู่ในเดรสสีน้ำเงินตัวสั้นสายเดี่ยวพอดีตัวที่คนจัดงานเตรียมไว้ให้วางสายจากผู้เป็นบิดา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วมองตัวเองผ่านกระจกยิ้มให้ตัวเองเพียงบางๆ เธอไม่ชอบชุดนี้เลยสักนิดเพราะรู้สึกว่ามันโป๊เกินไป สายเดี่ยวคอกว้างเว้าลึกลงไปจนเห็นหน้าอกอวบอิ่มของเธอที่มันดันเสื้อออกมาอยู่มาก เธอพยายามปฏิเสธแล้วแต่ออแกไนซ์ที่จัดงานกลับบอกว่าเธอเรื่องมากแล้วไปฟ้องพ่อของเธอจนพ่อของเธอโทรมาต่อว่ายกใหญ่ จากนั้นเธอจึงเลือกที่จะไม่พูดและทำตามที่ท่านต้องการเพียงอย่างเดียวเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมาอีก เธออยากเป็นที่รักของผู้เป็นบิดาแต่เหมือนทำดีเท่าไหร่ก็ไม่เคยดีพอ " ไปกันเถอะค่ะนมแจ่มคุณพ่อเรียกแล้ว " ร่างเล็กเดินลงมาจนถึงห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ที่พ่อของเธอจัดให้แบบหรูหราเกินฐานะของครอบครัวเธอไปด้วยซ้ำ เพราะงานนี้พ่อของเธอหวังเอาไว้เป็นอย่างมากว่าจะได้คอนเน็กชั่นกลับไปไม่มากก็น้อย ในขณะที่เธอเดินเข้างานก็มีสายตาจากหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มองมาอย่างมากมาย บางคนถึงกับใช้สายตาที่ไร้มารยาทกับเธอมองอย่างหื่นกระหาย แต่ก็มีอีกหลายคนที่มองเธอด้วยสายตาชื่นชมและชมว่าเธอสวยตลอดทางจนเธอเดินมาถึงหน้าเวที และได้เดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับผู้เป็นพ่อ " สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับผมเกรียงไกร ทัตเทพกาญ ผู้บริหารโรงแรมในเครือทัตเทพกาญ วันนี้มีข่าวใหญ่มาแจ้งทุกท่าน ตัวผมเองก็แก่มากแล้วจะอำลาตำแหน่งการเป็นผู้บริหารแล้วส่งต่อความสามารถไปให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวของผม อลิน ทัตเทพกาญ จากนี้ไปลูกสาวของผมจะเข้ามาดูแลกิจการแบบเต็มตัว ฝากทุกท่านเอ็นดูและไว้ใจให้ลูกสาวของผมได้แสดงฝีมือด้วยครับ ขอบคุณครับ " เกรียงไกรเอ่ยเพียงเท่านั้นก็พาผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกสาวลงจากเวทีโดยที่ไม่ให้เธอได้กล่าวอะไรทั้งสิ้น อลิสาสะดุดกับคำว่าลูกสาวเพียงคนเดียว นั่นสินะสำหรับคุณพ่อแล้วอลินคงเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านจริงๆ " ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย ฉันให้แกทำหน้าที่แทนเพียงไม่นานเท่านั้นแหละ ถ้าอลินกลับมาเมื่อไหร่แกก็จะหมดหน้าที่นั้นแล้ว แกทำเพื่ออลินแค่นี้ไม่ได้หรือไง " เกรียงไกรดุผู้เป็นลูกสาวอีกคนของเขา ซึ่งเขาไม่เคยยอมรับ ตั้งแต่อลิสาเกิดมาภรรยาของเขาก็เสียชีวิตหลังจากนั้นได้ไม่นาน เขาจึงมองว่าอลิสาคือตัวซวยของบ้านบวกกับการเกิดมาของเธอตั้งแต่เด็กจนโตก็ป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลซ้ำอยู่หลายครั้ง เธอเป็นทั้งโรคกระเพาะอาหารทั้งหอบหืดร่างกายก็ไม่ค่อยจะแข็งแรง สู้ลูกสาวอีกคนของเขาก็ไม่ได้ รายนั้นทั้งแข็งแรงเรียนดีแถมยังทำให้พ่อภูมิใจหลายๆเรื่องอีกด้วย " อัญจะพยายามค่ะคุณพ่อ " อลิสาฝืนยิ้มแต่ก็ได้รับคำด่าทอกลับมาเช่นเดิม " แกชื่ออลิน จำไว้แล้วอย่าเผลอเรียกชื่อนั้นขึ้นมาต่อหน้าใครอีกถ้าใครมาได้ยินเข้าจะเป็นเรื่องใหญ่ " ผู้เป็นพ่อบังคับพร้อมกับเดินหนีไปด้วยความหงุดหงิดปล่อยให้อลิสายืนอยู่ตามลำพังท่ามกลางความอึดอัดของผู้คนภายในงาน โดยไม่รู้เลยว่ามีอีกคนที่กำลังจ้องมองเธออยู่โดยไม่วางตา เขามองเธอตั้งแต่ที่เดินเข้ามาทีแรกแล้ว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอสวยน่ามองแถมยังแต่งตัวเซ็กซี่ตรงสเปคเขาทุกอย่าง ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนี้จะทำให้คนคนหนึ่งเสียใจได้มากขนาดนั้น พยัคฆ์ พิษณุกร หรือ เสือ เจ้าของโรงแรมชื่อดังทางภาคใต้ในเครือพิณณุกร หลายคนรู้จักเขาในนามของมาเฟียเพราะนอกจากเขาจะทำธุรกิจโรงแรมแล้วยังเป็นเจ้าของคาสิโนหรูและขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อค้าอาวุธนอกกฎหมายอีกด้วย ทำให้หลายต่อหลายคนกลัวและเกรงใจเขาอยู่มากไม่เว้นแม้แต่เกรียงไกรที่วันนี้ตั้งใจเชิญเขามาร่วมงาน หากเขาไม่มีเหตุผลอื่นแอบแฝงเขาไม่มีทางมางานแบบนั้นแน่ " สวัสดีครับคุณเสือ " เกรียงไกรเมื่อเห็นพยัคฆ์มาร่วมงานก็ดีใจจนเนื้อเต้นเลยรีบเดินเข้ามาทักทาย " เรียกผมว่าพยัคฆ์ชื่อนั้นผมมีไว้สำหรับคนที่ผมไว้ใจเท่านั้นที่เรียกได้ " ใบหน้าหล่อคมคายสไตล์หนุ่มลูกครึ่งบอกกับอีกฝ่ายด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่ " ครับครับ คุณพยัคฆ์ ผมดีใจแล้วก็เป็นเกียรติมากเลยนะครับที่คุณมาร่วมงานในวันนี้ ไม่คิดเลยว่าโรงแรมเล็กๆของเราจะได้รับเกียรติอย่างดีจากคุณพยัคฆ์ ผมหวังว่าเราคงได้ร่วมทำธุรกิจกันในวันข้างหน้านะครับ " เกรียงไกรรีบออกตัวและเชิญชวนให้นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงคนนี้สนใจในโรงแรมของเขา ถ้าหากว่าได้ร่วมมือกันกับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างตระกูลพิษณุกรล่ะก็วิกฤตการณ์ของโรงแรมก็คงผ่านไปได้ด้วยดี " ผมต้องมาอยู่แล้ว "