ปาปารัสซี่

1985 คำ

เจนสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงพี่เจร้องทักดังมาจากด้านหลัง ฝ่ามือเล็กผลักคนตัวโตออกไปอย่างลืมตัวพลางขยับตัวออกห่างจากตัวเขาโดยอัตโนมัติ กายชะงักไปชั่วขณะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองดูเจอย่างไม่สบอารมณ์นัก “ ก็เห็นอยู่ยังจะถามอีกนะ ” กายพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เจยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเดินมานั่งแทรกตรงกลางระหว่างพวกเขาทั้งคู่ “ ที่นั่งตรงนู้นก็มี มึงมานั่งตรงนี้ทำไมวะ ” “ กูจะนั่งตรงนี้ มีปัญหาเหรอวะ ” “ หึ.. เปล่า ” กายเคล้นเสียงตอบ เจนลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องครัว ปล่อยให้พี่เจกับพี่กายนั่งคุยกันต่อ น่าจะเรียกว่าทะเลาะมากกว่าจะเป็นการคุยปกติ เธอส่ายหน้าอย่างขำๆขณะฟังเสียงพุดคุยที่ดังจนได้ยินมาถึงในห้องครัว หลังจากทานข้าวเสร็จและเดินออกไปส่งเขาที่หน้าบ้าน เธอก็เดินกลับขึ้นมาที่ห้องนอนและค่อยๆล้มตัวลงนอนนิ่งๆบนเตียงและคิดอะไรไปเรื่อยๆ ก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม