บทที่ 6 รอยยิ้มของเธอ
1641 คำ
“เฮ้ย!”
ฉันร้องอย่างตกใจพลางขยับถอยหนีเพทายอย่างรวดเร็วมีที่ไหนยื่นหน้าเข้ามาใกล้กันขนาดนี้
“เธอจะตกใจทำไหม ฉันแค่จะมาบอกให้นอนลงแต่เห็นเธอหลับตา”
“นอน? ทำไมต้องนอน” เมษาขมวดคิ้วให้ร่างสูง
“เธอไม่ได้ฟังที่เขาบรีฟหรอว่าอยากได้ภาพแนวไหน มัวแต่เหม่อลอยแบบนี้ไม่เป็นมืออาชีพเลยนะเมษา” ร่างสูงยกยิ้มเมื่อร่างบางที่นั่งบนเตียงถลึงตามองเขาอย่างดุร้าย ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรตากล้องก็แทรกขึ้นมา
“นายแบบนางแบบพร้อมนะครับ..ถ้าพร้อมแล้วเข้าฉากได้เลยนะขอสื่ออารมณ์ทางสายตาเยอะๆ” รุ่นพี่เดินไปยืนอยู่หลังกล้องก่อนจะตะโกนถามฉันและเขาอีกครั้ง
ฉันตวัดสายตามองเพทายอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะขยับขึ้นไปนอนบนเตียงจัดชุดจัดผมให้เรียบร้อยพยายามเสตามองไปทางอื่นเมื่อเห็นเขาขยับขึ้นมาบนเตียงตามฉัน
“อยากเป็นน้องเมษาจัง”
“ฮือ จะบ้าตายดูหุ่นเพทายสิ”
เสียงสนทนาของพวกรุ่นพี่สาวดังเข้าโซนประสาทฉันเป็นระยะ ส่วนตัวต้นเหตุก็เอาแต่ยิ้มและนอนลงข้างฉันเราทั้งสองนอนเว้นระยะกันเล็กน้อยจนกระทั่งได้ยินเสียงเจ้ลี่แทรกขึ้นมา
“ขยับเข้าหากันจนแนบชิดเลยลูก เมษาหนุนแขนเพทายแทนหมอนนะจะได้สื่ออารมณ์ง่าย” เมษาหลับตาลงอีกครั้งเพื่อข่มกลั้นอารมณ์หงุดหงิดแค่หายใจร่วมกันเธอยังอยากจะกัดลิ้นตายเลย
ใจเย็นๆ รีบถ่ายรีบเสร็จก็พอ….
“ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง” เพทายพูดขึ้นมาเมื่อเห็นร่างบางลืมตาและถอนหายใจอย่างแรงตั้งแต่เกิดมาเขาเพทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของที่บ้านไม่เคยเจอผู้หญิงทำแบบนี้ใส่เลยสักคน
ยัยเมษาทำให้ความมั่นใจของเขาลดฮวบทุกครั้งที่เจอกันผู้หญิงอะไรทำตัวอวดดีไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย!
“เรื่องของฉัน”
“จะเรื่องของเธอได้ยังไงเรากำลังทำงานกันอยู่นะหรือว่า..”
“....”
“ฉันแค่กำลังคิดว่าเธอไม่เป็นมืออาชีพเลยจริงๆ น่าผิดหวัง” เพทายพูดเมื่อเอนตัวลงบนเตียงนอนข้างร่างบางจนเขาได้กลิ่นหอมกุหลาบจากตัวเธอ
“ไม่เป็นมืออาชีพงั้นหรอ” ฉันกัดฟันแน่นพลางมองร่างสูงที่นอนอยู่ข้างกัน ไม่พอเขายังส่งรอยยิ้มที่ดูโคตรจะตอแหลมาให้ฉันอีก
“หึ ใครกันแน่ที่ไม่มืออาชีพ!” ฉันยกยิ้มก่อนจะขยับตัวเข้าหาเพทายทิ้งศีรษะลงบนต้นแขนของเขาอย่างแรงจนอีกฝ่ายนิ่วหน้า
สมน้ำหน้า!!!
“พร้อมนะครับ”
“พร้อมค่ะ!!”
ฉันตะโกนตอบทีมงานและตากล้องก่อนจะหันหน้าไปสบตากับเพทายที่กำลังมองมาที่ฉันอย่างท้าทาย แล้วเขาจะได้รู้ว่ามืออาชีพมันเป็นยังไง
ใบหน้าสวยเฉี่ยวมีเสน่ห์มองสบตากับร่างสูงด้วยสายตาอ่อนโยนแฝงความเย้ายวนริมฝีปากอวบอิ่มยกยิ้มบางเบาส่งให้เขาพร้อมมือเล็กที่เลื่อนขึ้นไปวางบนแผงอกแกร่ง
เขาเกร็งตัวขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อนิ้วเล็กแอบเขี่ยเล่นถูไถไปมาบริเวณแผงอกของเขาสัมผัสแผ่วเบาของเธอเหมือนมีประกายไฟแล่นไปทั่วทั้งร่าง
กรอด!
เพทายขบกัดฟันแน่นเมื่อมือซนๆ ของเธอเขี่ยวนใกล้กับหัวนม เขาหรี่ตามองร่างบางเย้ายวนตรงหน้าอย่างคาดโทษก่อนจะรีบเปลี่ยนสีหน้าเมื่อคิดอะไรดีๆ ขึ้นมาได้
“อ๊ะ..”
มือหนาที่เธอนอนหนุนต้นแขนอยู่ยกขึ้นมาโอบกระชับคนตัวเล็กเข้ามาโอบกอดจนเธอสะดุ้งแทบเก็บสีหน้าขยะแขยงไว้ไม่ทัน ยิ่งเห็นแบบนั้นเพทายยิ่งได้ใจเลื่อนมือขึ้นมาเกลี่ยเส้นผมนุ่มสลวยเล่นนัยน์ตาทรงเสน่ห์มองเธอด้วยสายตารักใคร่แฝงความเร่าร้อนพร้อมกระโจนใส่จนเธอแอบขนลุกแต่เธอจะไม่ยอมแพ้เขาเด็ดขาด!
บรรยากาศในสตูดิโอเงียบกริบทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่นายแบบนางแบบที่ตอนนี้แทบจะหลอมรวมร่างกันอยู่แล้วทั้งสายตาท่าทางของทั้งคู่ทำให้หลายคนอดเขินขึ้นมาไม่ได้ ตากล้องรีบกดรัวชัตเตอร์ทันที
แชะ! แชะ!
“ดีครับ แบบนั้นแหละ”
เสียงรัวชัตเตอร์ไม่หยุดเพื่อเก็บภาพทุกอิริยาบถ นี่คือผลงานชิ้นเอกของเขาเลยก็ว่าได้ทั้งสองสื่ออารมณ์ได้ดีจนเขายิ้มแก้มปริ
เพทายเผลอมองรอยยิ้มของเธออย่างไม่รู้ตัวใบหน้าสายตาของเธอทุกอย่างน่ามองไปหมดจนเขาอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเธอยิ้มให้เขาแบบนี้ทุกวันมันคงดี
เขาสะบัดหัวไล่ความคิดไร้สาระออกไปทันทีถึงจะตกใจกับความคิดนี้มากก็ตาม แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยมีความคิดที่อยากจะมองใครแบบนี้ และยิ่งไม่คิดว่าจะอยากมีใครอยู่ในชีวิตเพราะคำว่าตลอดไปมันไม่มีจริง
ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็อดทอดสายตามองเธออีกครั้งไม่ได้มองรอยยิ้มที่เธอกำลังแสดงอยู่ตรงนี้เพราะหลังจากนี้เขาคงไม่ได้รับรอยยิ้มแบบนี้จากเธอ
เพราะเธอเกลียดเขา..
ภายใต้รอยยิ้มนั้นเธอจับตามองคนข้างกายตาไม่กะพริบยิ่งเห็นท่าทางคิดไม่ตกของเขาก็ยิ่งแปลกใจเธอมีคำถามอยู่เต็มไปหมดว่าทำไมเขาถึงยอมมาถ่ายแบบให้เธอไม่เชื่อว่าคนแบบเขาจะมาอยู่ตรงนี้พลางนึกไปถึงรุ่นน้องสาวหนึ่งในทีมงานวันนี้หรือเพราะเธองั้นหรอเขาถึงยอมมาถ่ายแบบ
เมษาได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจก่อนจะเบิกตากว้างเมื่ออีกคนเปลี่ยนท่าโดยที่ไม่บอกอะไรเลย
“อ๊ะ จะเปลี่ยนท่าทำไมไม่บอก” เมษาถลึงตามองอย่างดุร้ายใส่คนหน้าด้านตรงหน้าที่ยังยิ้มพรายไม่สนใจอะไร
“คนที่เป็นมืออาชีพมันต้องพลิกสถานการณ์ได้หมดสิแค่นี้ก็ไม่รู้หรอ” ร่างสูงโน้มตัวลงคร่อมร่างบางเล็กน้อยก่อนที่จะใช้มือหนาจับที่ใบหน้าเล็กเบาๆ
ส่วนเธอก็พยายามรวบรวมสติและสมาธิยื่นมือไปสอดประสานรับมือหนาส่วนอีกข้างก็วางทาบทับมือเขาที่จับใบหน้าเธอไว้ส่งสายตาสื่อความหมายให้กับเขาเสมือนว่าเราทั้งคู่รักกันปานจะกลืนกิน
แชะ!แชะ!
“ดีครับสบตากันแบบนั้นแหละครับ อ่าใช่เลย” เสียงช่างภาพดังมาเป็นระยะเมื่อเห็นนายแบบนางแบบโพส่ท่าได้ตรงตามที่บรีฟไว้
“โอ๊ย เอแน่มึง”
“ดูสิสองคนนั้นสื่ออารมณ์ได้ดีมากกูจะร้อง”
“ดูไปดูมาก็เหมาะสมกันดีนะ มึงว่าไหม”
“โอ๊ยอย่าไปพูดให้เมษามันได้ยินนะ”
“ทำไมล่ะ นั่นหนุ่มฮอตเลยนะใครก็อยากเดทด้วยทั้งนั้น”
“เมษามันไม่ชอบคนเจ้าชู้”
“ห๊า..”
“เข้าขั้นเกลียดเลยล่ะ”
สาวสองทั้งเเบมบี้และลี่คุยกันอย่างออกรสหลังจากที่ยืนมองทั้งสองคนกำลังทำหน้าที่ของตัวเองแต่แบมบี้ที่รู้นิสัยน้องรหัสตัวเองดีเลยขัดขึ้นมาซะก่อน ไอ้เหมาะก็เหมาะอยู่หรอกแต่นิสัยของเพทายไม่มีทางที่เมษาจะสนใจ
หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันไปเรื่อยๆ พลางยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายภาพสวยๆ ไว้โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนได้ยินในสิ่งที่ทั้งสองคนคุยกัน
พราวมุกเด็กปีหนึ่งที่ไม่ได้โดดเด่นอะไรเธอมาช่วยงานเป็นสตาฟให้รุ่นพี่และเธอก็เป็นคนพาเพทายมาแทนนายแบบคนเก่าแต่ไม่มีใครพูดถึงเธอเลยเอาแต่พูดถึงเรื่องความเหมาะสมของนางแบบนายแบบจนน่าหมั่นไส้
เธอเหลือบตามองทั้งสองคนในฉากอย่างเสียดายไม่ได้ถ้าตรงนั้นเป็นเธอแทนรุ่นพี่คนสวยก็คงจะดี
“โอเคเรียบร้อยครับ” ช่างภาพตะโกนบอกเมื่อถ่ายเซทนี้เรียบร้อยแล้ว
พลั่ก!
ร่างบางผลักร่างสูงออกห่างก่อนจะลุกออกจากเตียงเพื่อไปเปลี่ยนชุดที่ห้องแต่งตัวพี่รหัสสาวก็รีบวิ่งมาหาและช่วยแต่งตัวอีกแรงก่อนจะถ่ายเซทสุดท้ายเพราะมีแค่สองเซทเท่านั้น
หลังจากเปลี่ยนชุดและเติมหน้าแล้วทั้งสองก็เข้าฉากกันอีกครั้งโดยที่ตลอดทั้งการถ่ายเพทายเอาแต่ลับฝีปากกับเธอไม่หยุดจนเธอเกือบหลุดบทอยู่หลายรอบ
“โอ๊ย!” เพทายสะดุ้งเมื่อมือบางยื่นมาบิดเอวเขาอย่างแรง
“นายกำลังไม่เป็นมืออาชีพนะแหกปากขนาดนั้นใช้ได้ที่ไหน”
“ก็เธอทำร้ายฉัน”
“ก็นายไม่ตามบทเอาแต่เล่นฉันเลยต้องลงมือ”
“ยัยแสบฝากไว้ก่อนเถอะ”
“ไม่รับฝาก!”
พูดจบเธอก็คว้าหมับเข้าที่ท้ายทอยของเขาก่อนจะดึงเข้ามาซบที่อกอย่างแรงจนเขาตั้งตัวไม่ทัน เมษายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นคนตอแหลทำหน้าตื่นตกใจ
เขาอยากตายลงตรงนี้จริงๆ
นั่นคือสิ่งที่เขาคิดเมื่อโดนเธอดึงหัวไปซบอกอย่างแรงแต่ร่างบางยังไม่หลุดบทใบหน้าสวยเฉี่ยวจ้องมองไปที่กล้องและโน้มตัวลงมาสบตาเขาบ้าง
ส่วนเขาน่ะหรอสติหลุดไปแล้วเมื่อใบหน้าแนบกับความนุ่มหยุ่นตรงหน้า
ช่วยไม่ได้ตอนนี้เขากำไรเห็นๆ เธอจะจับเขาทำอะไรเขาก็ยอม!!!
- ผู้เขียน
